فرمت فایل :power point( قابل ویرایش) تعداد اسلاید: 19 اسلاید
کیفیت آب در صنعت:
صنایع از دیدگاه نیاز آبی به دو گروه تقسیم می شوند:
1-صنایع کوچک و متوسط : این صنایع آب مورد نیازشان را از چاه یا شبکه آب شهر تأمین می کنند.
2-صنایع بزرگ نظیر نیروگاهها و صنعت نفت و گاز : منبع تامین آب از آبهای سطحی است و مکان یابی آنها بر اساس دسترسی به آب است.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 22
جوشکاری زیر آب
شاید بسیاری از مردم جوشکاری زیر آب را بسیار عجیب می پندارند چون ماهیت آن را از آتش می دانند. ولی جوشکاری ماهیت قوس الکتریکی دارد و روشن شدن آن زیر آب کار عجیبی نیست. برای جوشکاری در خشکی، هوا یونیزاسیون می شود و در آب، بخار آب یونیزاسیون می شود. جوشکاری زیر آب به دو صورت انجام می شود: جوشکاری خشک و مرطوب. اثرات منفی جوشکاری مرطوب عبارتنداز ترک خوردگی هیدروژنی، افت شدید دما که باعث تغییرات ساختاری و متالورژیکی می شود و همچنین اکسیژن با عناصر آلیاژی ترکیب می شود و اکسید این آلیاژها در آب حل می شوند. جوشکاری خشک در یک اتاقک در داخل آب انجام می گیرد و داخل اتاقک هوای فشرده وجود دارد که فشار داخل و خارج اتاقک را بالانس می کند. اتاقک ها را دو تکه می سازند و داخل آب، و روی قطعه مورد نظر دو تکه را به هم وصل می کنند. یک لوله رابط بین کشتی و اتاقک است و وسایل مورد نیاز را به وسیله این لوله به اتاقک می فرستند. این روش برای اولین بار در آمریکا انجام گرفت اما چون بسیار پرهزینه و وقت گیر است دانشمندان سعی می کنند مشکلات جوشکاری مرطوب را حل کنند چون سریعتر و ارزانتر است. وسایل ایمنی همان وسایل ایمنی جوشکاری روی خشکی است بعلاوه وسایل غواصی. وی در پایان گفت : جوشکاری زیر آب با صنعت نفت و گاز کشورمان گره خورده است و کشور ما نیز دارای منابع عظیم نفت و گاز است درنتیجه تحقیق در این زمینه برای ما یک ضرورت محسوب می شود ولی ما در جوشکاری مرطوب هنوز اول راه هستیم.
مقدمه
بیش از یک صد سال است که قوس الکتریکی در جهان شناخته شده و بکار گرفته می شود. اما اولین جوشکاری زیر آب توسط نیروی دریایی بریتانیا انجام شد- در آن زمان یک کارخانه کشتی سازی برای آب بند کردن نشت های موجود در پرچ های زیر کشتی که در آب واقع شده بود از جوشکاری زیر آبی بهره گرفت. در کارهای تولیدی که در زیر آب انجام می پذیرد، جوشکاری زیر آبی یک ابزار مهم و کلیدی به شمار می آید. در سال 1946 الکترود های ضد آب ویژه ای توسط وان در ویلیجن1 در هلند توسعه یافت. سازه های فرا ساحلی از قبیل دکل های حفاری چاه های نفت، خطوط لوله و سکوهای ویژه ای که در آب ها احداث می شوند، در سالهای اخیر به طرز چشمگیری در حال افزایش اند. بعضی از این سازه ها نواقصی را در عناصر تشکیل دهنده اش و یا حوادث غیر مترقبه از قبیل طوفان تجربه خواهند کرد. در این میان هرگونه روش بازسازی و مرمت در این گونه سازه ها مستلزم استفاده از جوشکاری زیر آبی است.
× طبقه بندی
جوشکاری زیر آبی را می توان در دو دسته طبقه بندی کرد:
1. جوشکاری مرطوب
2. جوشکاری خشک
در روش جوشکاری مرطوب، عملیات جوشکاری در زیر آب اجرا شده و مستقیماً با محیط مرطوب سرو کار دارد. در روش جوشکاری خشک، یک اتاقک خشک در نزدیکی محلی که می بایستی جوشکاری شود ایجاد شده و جوشکار کار خود را با قرار گرفتن در داخل اتاقک انجام می دهد.
جوشکاری زیر آب
جوشکاری زیر آب از زمان جنگ جهانی دوم هنگامی که کشتی‌های خسارت دیده باید سریعاً در آب تعمیر می‌‌شدند به وجود آمد. بیرون آوردن کشتی برای تعمیر کردن آن، هم اکنون هم بسیار هزینه بر است و صرفه اقتصادی ندارد.
شاید بسیاری از مردم جوشکاری زیر آب را بسیار عجیب می‌‌پندارند چون ماهیت آن را از آتش میدانند. ولی جوشکاری ماهیت قوس الکتریکی دارد و روشن شدن آن زیر آب کار عجیبی نیست. برای جوشکاری در خشکی، هوا یونیده میشود و در آب، بخار آب یونیزه میشود. جوشکاری زیر آب به دو صورت انجام میشود: جوشکاری خشک و مرطوب. آثار منفی جوشکاری مرطوب عبارت‌اند از ترک خوردگی هیدروژنی، افت شدید دما که باعث تغییرات ساختاری و متالورژیکی میشود و همچنین اکسیژن با عناصر آلیاژی ترکیب میشود و اکسید این آلیاژها در آب حل میشوند. جوشکاری خشک در یک
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 38
جوشکارى در زیر آب
مقدمه
بیش از یک صد سال است که قوس الکتریکی در جهان شناخته شده و بکار گرفته می شود. اما اولین جوشکاری زیر آب توسط نیروی دریایی بریتانیا انجام شد- در آن زمان یک کارخانه کشتی سازی برای آب بند کردن نشت های موجود در پرچ های زیر کشتی که در آب واقع شده بود از جوشکاری زیر آبی بهره گرفت. در کارهای تولیدی که در زیر آب انجام می پذیرد، جوشکاری زیر آبی یک ابزار مهم و کلیدی به شمار می آید. در سال 1946 الکترود های ضد آب ویژه ای توسط وان در ویلیجن1 در هلند توسعه یافت. سازه های فرا ساحلی از قبیل دکل های حفاری چاه های نفت، خطوط لوله و سکوهای ویژه ای که در آب ها احداث می شوند، در سالهای اخیر به طرز چشمگیری در حال افزایش اند. بعضی از این سازه ها نواقصی را در عناصر تشکیل دهنده اش و یا حوادث غیر مترقبه از قبیل طوفان تجربه خواهند کرد. در این میان هرگونه روش بازسازی و مرمت در این گونه سازه ها مستلزم استفاده از جوشکاری زیر آبی است.
جوشکاری زیر آب از زمان جنگ جهانی دوم هنگامی که کشتی های خسارت دیده باید سریعاً در آب تعمیر می شدند به وجود آمد. بیرون آوردن کشتی برای تعمیر کردن آن، هم اکنون هم بسیار هزینه بر است و صرفه اقتصادی ندارد.
شاید بسیاری از مردم جوشکاری زیر آب را بسیار عجیب می پندارند چون ماهیت آن را از آتش می دانند. ولی جوشکاری ماهیت قوس الکتریکی دارد و روشن شدن آن زیر آب کار عجیبی نیست. برای جوشکاری در خشکی، هوا یونیزاسیون می شود و در آب، بخار آب یونیزاسیون می شود.
× طبقه بندی:
جوشکاری زیر آبی را می توان در دو دسته طبقه بندی کرد:
1. جوشکاری مرطوب
2. جوشکاری خشک
در روش جوشکاری مرطوب، عملیات جوشکاری در زیر آب اجرا شده و مستقیماً با محیط مرطوب سرو کار دارد. اثرات منفی جوشکاری مرطوب عبارتنداز ترک خوردگی هیدروژنی، افت شدید دما که باعث تغییرات ساختاری و متالورژیکی می شود و همچنین اکسیژن با عناصر آلیاژی ترکیب می شود و اکسید این آلیاژها در آب حل می شوند.
جوشکاری خشک در یک اتاقک در داخل آب انجام می گیرد و داخل اتاقک هوای فشرده وجود دارد که فشار داخل و خارج اتاقک را بالانس می کند. اتاقک ها را دو تکه می سازند و داخل آب، و روی قطعه مورد نظر دو تکه را به هم وصل می کنند. یک لوله رابط بین کشتی و اتاقک است و وسایل مورد نیاز را به وسیله این لوله به اتاقک می فرستند. این روش برای اولین بار در آمریکا انجام گرفت اما چون بسیار پرهزینه و وقت گیر است دانشمندان سعی می کنند مشکلات جوشکاری مرطوب را حل کنند چون سریعتر و ارزانتر است.
.
× جوشکاری مرطوب:
نام جوشکاری مرطوب حاکی از آن است که جوشکاری که در زیر آب صورت می پذیرد، مستقیماً در معرض محیط مرطوب قرار دارد. در این روش از جوشکاری از نوعی الکترود ویژه استفاده می شود و جوشکاری به صورت دستی درست مانند همان جوشکاری که در فضای بیرون آب انجام می شود، صورت می گیرد. آزادی عملی که جوشکار در حین جوش کاری از این روش دارد، جوشکاری مرطوب را موثر تر و به روشی کارا و از نقطه نظر اقتصادی مقرون به صرفه کرده است. تامین کننده نیرویجوشکاری روی سطح مستقر شده است و توسط کابل ها و شیلنگ ها به غواص یا جوشکار متصل می شود.
در جوشکاری مرطوب MMA (جوشکاری قوس فلزی دستی)2 دو مشخصه زیر بکار گرفته می شود:
تامین کننده نیرو: dc
قطبیت: قطبیت منفی
اگر از جریان DC و قطب + استفاده شود، برقکافت روی داده و سبب خرابشدگی و از بین رفتن سریع اجزاء فلزی نگهدارنده الکترود می شود. برای جوشکاری مرطوب از جریان AC نیز به دلیل عدم امنیت کافی و وجود مشکلاتی که در حفاظت از قوس در زیر آب وجود دارد، استفاده نمی شود.
منبع تغذیه می بایستی یک دستگاه جریان مستقیم که دارای رده بندی آمپر بین 300 تا 400 است، باشد. دستگاههای جوشکاری ژنراتور موتور اغلب برای جوشکاری مرطوب مورد استفاده قرار می گیرد. پیکره دستگاه جوشکاری می بایستی در پایین، زیر کشتی قرار داده شده باشد. مدار جوشکاری می بایستی شامل نوعی سوئیچ مثبت باشد که معمولاً از یک کلید تیغه ای استفاده می شود و از جوشکار غواص فرمان می گیرد. کلید تیغه ای در مدار الکترود می بایستی در تمام طول جوشکاری در برابر شکسته شدن مقاوم باشد و نیز از امنیت کافی برخوردار
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 5
تعیین سختی آب
هدف از انجام این آزمایش به دست آوردن سختی آب و مقدار یون های کلسیم و منیزیم در آب میباشد .
وسایل آزمایش :
1- ارلن
2- محلول EDTA
3- مقداری HCl
4- محلول بافر با PH=10
5- اسپاتول
6- مقداری NaOH
7- آب شهر
8- شناساگر کالگن
9- پودر موراکساید
توضیح در مورد آزمایش :
آبی که در طبیعت وجود دارد تقریبا همیشه ناخالص میباشد. زیرا که اغلب دارای گچ ، آهک ، نمک طعام ، ترکیبات منیزیم ، آهن ، اکسیژن و ازت ، انیدرید کربنیک ، ترکیبات آلی و غیره است و مقدار این اجسام در آبهای مختلف متفاوت است. در آب اجسام دیگری مانند گل و لای و غیره هستند که معلق می‌باشند و مقداری باکتری هم در آبها یافت میشود.
آب سخت ، آبی است که در آن کلسیم هیدروکربنات و منیزیم و گچ موجود باشد. اما به طور کلی آب سخت آبی است که دارای مقادیر قابل توجهی از یونهای +Fe2 یا + Ca2 یا + Mg2 باشد. صابون معمولی در آب سخت کف نمی کند، زیرا این یونها با آنیون صابون تشکیل رسوب می دهد. آب سخت در دیگهای بخار باعث ایجاد اختلال در کار می شوند. آب دارای دو سختی است یکی موقت دیگری دائم .
سختی موقت به خاطر وجود کربناتهای کلسیم و منیزیم و آهن می باشد. برای از میان بردن این سختی آب را می جوشانند تا به صورت کربنات رسوب کند به این علت به آن سختی موقت گویند .
سختی دائم مربوط به دیگر املاح کلسیم و منیزیم مثل نمکهای سولفات ها، کلرید یا نیترات آنهاست. درواقع تنها نمکهای کربنات این یونها با جوشاندن ته نشین می شوند و دیگر نمکهای این یونها مانند نمکهایی با بنیان سولفات، کلرید و نیترات با جوشاندن از محلول خارج نمی شوند. این نمکها در لوله های دیگهای بخار ایجاد خوردگی می کند. برای حذف این گونه ها از روشهای شیمیایی استفاده می شود.
به مجموعه سختی دائم و موقت سختی کل گفته میشود.
چون غلظت این نمکها بسیار کم است از واحد m eqgram/lit که معادل یک هزارم نرمال است استفاده می شود. واحد رایج دیگر PPm است.که ما هم در آزمایش خود از واحد PPm استفاده خواهیم کرد.
بر حسب آنکه آب در موقع نفوذ در زمین از قشرهای آهکی و منیزیمی و گچی گذشته و یا نگذشته باشد سختی آب کم یا زیاد میشود. آبهای نواحی آهکی سختی زیادتری تا آبهای نواحی گرانیتی و یا شنی دارند. سختی آب در عرض سال هم ممکن است تغییر نماید. معمولا سختی آبها در فصل باران کم و در فصل خشکی زیاد میشود.
درجه سختی آب را معمولا از روی مقدار کلسیم و منیزیم موجود در آن تعیین می‌کنند . روش های شیمیایی دیگری هم وجود دارد که ما در آزمایش خود کاری به آنها نداریم و بر حسب وجود مقادیر منیزیم و کلسیم درجه سختی را مشخص میکنیم .
مبنای این آزمایش بر روش تیتراسیون است و ما در این آزمایش ماده ی EDTA را با آب توسط شناساگر ها تیتر میکنیم و با توجه به مقدار EDTA مصرفی ، که تعیین شده هر cc از این ماده چه مقدار سختی را نشان میدهد مقدار سختی را مشخص میکنیم .
روش انجام آزمایش :
ابتدا به مقدار مشخص 100cc آب شهر درون ارلن میریزیم. سپس به مقدار 5cc محلول بافر به PH=10 به آن اضافه میکنیم این کار به این دلیل انجام میشود که چون محلول EDTA خاصیتی اسیدی دارد باید با یک باز خنثی شود به همین دلیل مقداری ماده ی قلیایی به آب اضافه میکنیم .
و بعد از آن مقداری در حدود 4 قطره شناساگر کالگن به آن اضافه میکنیم بعد از اضافه کردن شناساگر محلول ما قرمز رنگ میشود این کار به این منظور انجام میشود که در تیتر کردن دو ماده ما بتوانیم به طور دقیقتری نقطه ی هم ارزی را مشخص کنیم.
درون بورت را از ماده ی EDTA پر میکنیم و شروع به تیتر کردن میکنیم. ارلن را با یک دست زیر شیر بورت تکان میدهیم و با دست دیگر شیر بورت را آرام آرام باز میکنیم. در حین تیتراسیون یون های کلسیم و منیزیم با EDTA ترکیب میشوند و در اولین لحظه ای که تغییر رنگ را مشاهده کردیم تیتر کردن را متوقف میکنیم .
مشاهده میشود که مقدار 9cc از ماده ی EDTA با آب تیتر شده است . طبق اطلاعاتی که در اختیار ما گذاشته شده هر cc که از ماده ی EDTAدر تیتراسیون مصرف میشود نشان دهنده ی این است که 4 میلی گرم کلسیم و منیزیم در آب وجود دارد. و چون ما 9cc مصرف کردیم مقدار کلسیم و منیزیم موجود در آب 36 میلی گرم میباشد .
این مقدار کلسیم و منیزیم در 100cc آب وجود دارد اما چون ما میخواهیم سختی را بر حسب PPm بیان کنیم باید همین مقدار را در 1lit آب یا 1000ccآب مشخص کنیم .
با تناسب بندی میگوییم که در 100cc آب 36 میلی گرم وجود دارد پس در 1000ccبه مقدار 360 میلی گرم کلسیم و منیزیم وجود دارد.
در نتیجه ما به مقدار 360PPm برای مقدار سختی آب رسیدیم.
حالا میخواهیم مقدار منیزیم و کلسیم را به طور جداگانه به دست بیاوریم. برای به دست آوردن مقدار یون کلسیم ابتدا باید مقدار یون منیزیم را به دست آوریم و مزاحمت این یون را از بین ببریم سپس مقدار یون کلسیم را حساب کنیم . پس ابتدا مقدار منیزیم را مشخص میکنیم.
برای به دست آوردن مقدار یون منیزیم ابتدا 100cc آب شهر را درون ارلن میریزیم و سپس 2cc از ماده ی قلیایی NaOHبا نرمالیته ی 1/0 را به آن اضافه میکنیم. با این کار ما PH محلول خود را به 12 میرسانیم . سپس با نوک اسپاتول مقداری پودر موراکساید به آن اضافه میکنیم. و بعد از آن چند قطره کالگن در آن میریزیم که ماده به رنگ قرمز در می آید . حالا ارلن را زیر بورت که از EDTA پر شده است میگیریم و شروع به تیتر کردن میکنیم.
در اولین لحظه ای که تغییر رنگ مشاهده شد تیتر کردن را متوقف میکنیم. مشاهده میشود که به مقدار 5ccاز ماده EDTA در عمل تیتر کردن مصرف شده است .
طبق اطلاعاتی که در اختیار ما گذاشته شده است هر cc که از ماده ی EDTA تیتر میشود نشان دهنده ی این است که 008/4 میلی گرم یون منیزیم در آب وجود دارد. و چون 5cc از EDTA مصرف شده نتیجه میگیریم که 04/20 میلی گرم منیزیم در آب وجود دارد .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 5
اهمیت وضو و آب در ادیان مختلف
آب در ادیان و مذاهب مختلف نقشی کلیدی دارد، تمامی ادیان بر این نکته که آب مایه حیات و منشا آبادی و آبادانی و مایه تطهیر و پاکی است متفق القولند.
آب در برخی ادیان به‌عنوان خدا یا الهه و واسطه(عاملی) آسمانی پذیرفته شده است. رودخانه‌ها، باران، دریاچه‌ها، برف، طوفان‌ها، رگبارها و... اشکال مختلف آب هستند که در ادیان و فرهنگهای مختلف ستایش شده‌اند.
آب به‌عنوان ماده‌ای تأثیرگذار و حیات بخش که قدرت و ظرفیت لازم برای بهبود جهان و از بین بردن گناهان را داراست؛ آلودگی‌ها را می‌زداید و همه چیز، حتی احساس انسان را پاک و لطیف میکند. آب ماده‌ای زنده و روحانی است و نقش رابط بین انسان و خدا را دارد؛ آب اغلب مرز این دنیا و دنیای دیگر را نشان میدهد. در ادامه با توجه به کتب دینی و اسناد موجود در ادیان مختلف به جایگاه آب اشاره شده است:
اسلام
مسلمانان احترام خاصی برای آب قائلند و آن را برتر از هر چیز دیگر برای طهارت و پاکی میدانند. در احکام دین اسلام به اهمیت آب در غسل و وضو اشاره شده است :
- نخستین و مهم‌ترین روش، شامل شست وشوی همه بدن است، این غسل پس از داشتن ارتباط جنسی واجب و قبل از نماز جمعه و قرائت قرآن مستحب است.
- قبل از نمازهای یومیه، مسلمانان باید وضو بگیرند. تمامی مساجد، محلی را به‌عنوان منبع آب، اکثرا به صورت حوض، جهت انجام این فریضه در خود جای داده‌اند.
مسیحیت
آب ذاتا در دین مسیح با غسل تعمید پیوندخورده است (مراسمی که برای خوشامدگویی و پذیرش یک نفر در کلیسای مسیحیان برگزار میشود). در این مراسم، بخشی از بدن فرد یا کل بدن وی وارد آب میشود یا چند قطره آب بر سر او پاشیده میشود. این آیین دینی ریشه در انجیل دارد (از این مراسم مقدس در انجیل نیز یاد شده است).
در بخشی از انجیل آمده است که عیسی(یهود) توسط John در رودخانه اردن غسل تعمید داده شد. در غسل تعمید، آب سمبل پاکی است که گناهان را از انسان دور میکند. در کتب عهد جدید مسیحیان، آب زندگی، معرف روح خدا و یک زندگی ابدی و جاودانه است.
یهودیت
یهودیان در مناسک دینی خود از آب استفاده می‌کنند تا پاکی و طهارت خود را حفظ کنند. شستن دستها قبل و بعد از خوردن غذا واجب است. گرچه آیین استحمام Mikveh در گذشته در جامعه یهودیان بسیار حائز اهمیت بوده است، ولی در حال حاضر از اهمیت این مراسم کاسته شده است، با این حال این فریضه برای وارد شدن به دین یهود واجب و ضروری است.
در دین یهود، مردان روزهای جمعه و قبل از جشن‌های بزرگ، مراسم استحمام Mikveh را انجام می‌دهند و زنان نیز قبل از مراسم ازدواج، پس از زایمان این فریضه را به جای می‌آورند.
زرتشت
دین زرتشت بر پایه تقابل خوب و بد استوار است. براساس اعتقادات پیروان این آیین، در زمان خلقت جهان، روح شیطانی به زمین حمله ور شده و بخشی از آبهای آن را شور کرده است. پاکی و آلودگی در باور زرتشتیان بسیار حائز اهمیت است. ایشان آلودگی را مظهر شیطان و بدی میدانند و تقدس و احترام فراوانی برای آب پاک قائلند. تف کردن، ادرار کردن و شستن دستها در رودخانه‌ها مجاز نیست، چراکه این اعمال قداست و پاکی آب را از بین می‌برد.
هندو
آب نزد هندوها سرشار از قداست و پاکی روحانی است؛ برای این افراد استحمام صبحگاهی یکی از فرایض و واجبات روزانه است. معبدهای هندوها در نزدیکی آب احداث شده‌اند و پیروان این آیین قبل از ورود به معبد بایستی بدن خود را بشویند. تعداد زیادی از زیارتگاه‌های هندوها در حاشیه رودخانه قرار گرفته و مکان‌هایی که 2یا 3 رودخانه به هم می‌پیوندند از قداست بالایی برخوردار هستند.
بودایی
در آئین بودایی، آب در مراسم سوزاندن جنازه مردگان استفاده میشود. بودائیان در کاسه‌ای که بین راهب و جنازه مرده قرار گرفته، آب می‌ریزند تا لبریز شود؛ پس از لبریز شدن آب از کاسه، راهب می‌گوید: همان‌گونه که باران، رودخانه را جاری می‌سازد و در نهایت به اقیانوس می‌پیوندد، امیدواریم بخشش نصیب این درگذشته شود.
شینتو
آیین شینتو بر اساس پرستش Kami (این باور که خدایان بی‌شماری که در طبیعت ساکنند) بنا شده است. پرستش Kami همواره با آیین طهارت با آب آغاز میشود. از نگاه شینتوها، این عمل تعادل (را در) میان طبیعت(بین)، انسان و خدایان را حفظ میکند. در آیین شینتو، آبشارها مقدس بوده و دارای جایگاه رفیعی در این آیین هستند.
آب در اسلام
در اسلام اهمیت آب در تطهیر و پالایش است. مسلمانان باید هنگام نیایش و پیش از تقرب جستن به خدا پاک و منزه باشند. در میان حیاط بعضی از مساجد حوض آب پاکیزه‌ای وجود دارد. اما در بیشتر مسجدها، وضوخانه در پشت دیوارها واقع شده است. فواره‌ها که سمبل پاکی به شمار می‌روند از دیگر چیزهایی هستند که در مساجد یافت میشوند. در اسلام، طهارت پیش از بجای آوردن واجبات دینی مخصوصاً نماز، از اصول ضروری است.
سه نوع طهارت در اسلام وجود دارد: اول، غسل که طهارت اصلی است و فرد پس از نیت کردن، تمام بدن را با آب پاکیزه می‌شوید. مسلمانان باید پس از انجام اعمال جنسی که از نظر دینی باعث ناپاکی میشود نیز غسل کنند. غسل همچنین پیش از نماز جمعه، دو عید بزرگ و قبل از دست زدن به قرآن، توصیه شده است. علاوه بر آن مردگان نیز باید پیش از دفن شدن غسل شوند. دومین نوع طهارت وضو است که برای زدودن آلودگی‌های جزئی‌تر انجام میشود و باید پیش از هریک از پنج نوبت نیایش روزانه صورت گیرد. وضو شامل شستشوی صورت با آب پاکیزه، مسح کشیدن سر با آب و شستن دستها تا آرنج و پاها تا قوزک میشود. این دستور از قرآن ریشه می‌گیرد. آنجا که در سوره پنجم (مائده)، آیه هفتم و هشتم آمده: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید، هنگامی که برای نماز بپا خواستید صورتتان را و دستهایتان را تا آرنج بشویید و سر و پاهایتان را تا قوزک مسح کنید.»
و در سنت نیز با جزئیات کامل تشریح شده است، هر مسجدی نیز برای وضو گرفتن آب جاری دارد.
سومین نوع طهارت هنگامی انجام می‌گیرد که آب در دسترس نباشد در این موارد می‌توان از شن و خاک پاکیزه استفاده کرد.
آب در مسیحیت
تقریباً همه کلیساها و فرقه‌های مسیحیت مراسم عبادی اولیه‌ای دارند که در آن از آب استفاده میشود، غسل تعمید نماد نجات بنی اسرائیل از بردگی در مصر توسط حضرت موسی علیه‌السلام و بواسطه عبورشان از دریای سرخ بوده و همچنین از تعمید عیسی مسیح علیه‌السلام توسط یحیی تعمید دهنده در اردن ریشه می‌گیرد.
پس از رستاخیز مسیح علیه‌السلام ، وی حواریون خود را به تعمید دادن بنام پدر، پسر و روح القدس فرمان داد. (انجیل متی- باب28، آیات 19 و 20)
فرقه‌های مختلف در عالم مسیحیت هرکدام بگونه‌ای متفاوت به مسئله غسل تعمید می‌نگرند. غسل تعمید نماد رهایی از بند گناهانی است که ما را از خداوند دور می‌کنند. بجز کلیسای کاتولیک، سایر فرقه‌ها معتقدند که غسل تعمید به تنهایی موجب پاکی فرد از گناه نمی‌گردد بلکه این تنها اعلامیه‌ای بیانگر ایمان و اعتقاد به مسیحیت و نوعی خوشامدگویی هنگام ورود فرد به کلیساست. اما کلیسای کاتولیک معتقد است که بهنگام غسل تعمید تحولی عظیم در انسان رخ میدهد و این تنها یک نماد نیست بلکه عملی است که لکه ننگ گناه نخستین را از انسان می‌زداید. ارزش نمادین آب در سه چیز است: آب، آلودگی‌ها را می‌زداید و پاک می‌گرداند، بدرون هرچه راه یابد آنرا سیراب میکند آنچنان که خدا بندگانی را که غرق او شوند سیراب میکند و ما همچنان که برای حیات معنوی به خدا نیازمندیم برای حیات فیزیکی نیز محتاج آبیم. در کلیسای عهد عتیق، غسل تعمید توسط فردی که درون آب ایستاده و آنرا به بالاتنه افراد می‌پاشید، انجام می‌گرفت. این عمل ایمرژن (immersion) نامیده می‌شد. اما امروزه این واژه به فرو بردن تمام بدن به زیر آب اطلاق میشود که توسط تعمیددهندگان و کلیسای ارتدکس اجرا می‌گردد. امروزه در بیشتر کلیساهای غرب این آیین با سه بار آب ریختن روی سر فرد (افیوژن affusion) و یا تنها پاشیدن چند قطره روی سرش (اسپرشن aspersion) انجام میشود.
اهمیت دیگر آب در مسیحیت آن چیزی است که مسیح علیه‌السلام آنرا آب حیات نامیده (انجیل یوحنا. باب چهارم: آیات یکم تا چهل و دوم ) داستان مسیح علیه‌السلام و زن سامری است. مسیح آب حیات را به زن پیشنهاد میکند تا دیگر هرگز احساس تشنگی نکند. به عبارت دیگر آب حیات همان حیات جاودانه است.
آب حیات، آب متبرکی است که در آیین ویژه‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد، بخصوص به آبی گفته میشود که در شب عید پاک، برای تعمید دادن تازه واردان به مذهب مسیحیت، استفاده می شود. استفاده از آب جز برای تعمید دادن، به قرن چهارم در مشرق زمین و قرن پنجم در غرب باز می‌گردد. سنت آب پاشیدن روی افراد در آیین عشاء ربانی از قرن نهم آغاز شد. در این زمان استفاده از قدح که ظرفی بود حاوی آب مقدس و مردم هنگام ورود به کلیسا خود را با آن تعمید می‌دادند، بسیار متداول بود. همچنین دردعای پیش از غذا، تبرک کردن، دفع ارواح شیطانی و مراسم تدفین، از آب مقدس استفاده می‌گردد.
طهارت در مسیحیت عمدتاً شامل غسل تعمید و شستشوی انگشتان و ظروف عشای ربانی پس از پایان مراسم می شود. این عمل در دو مرحله انجام می گیرد: ابتدا جام را با شراب شسته و سپس دوباره جام و انگشتان کشیش را با آب و شراب غسل می‌دهند. این غسل بسیار مهم است زیرا این باور وجود دارد که پس از تبرک نان و شراب، مسیح علیه‌السلام ظهور میکند
آب در یهودیت
در آیین یهود، مراسم تطهیر، نماد احیاء و حفظ پاکی و خلوص مذهبی است و ریشه‌های آنرا می‌توان در تورات یافت. این غسلها شامل شستشوی دستها، شستشوی دستها و پاها و یا فروبردن تمام بدن به زیر آب میشوند که باید با آب جاری که آب دریا، رودخانه و یا چشمه است، انجام گیرند.
در معابد، غسل توسط کاهنان، بعنوان یک آیین مقدماتی هنگام روی آوردن افراد به دین یهود انجام می‌گرفت. کاهنان پیش از شرکت در مراسم معبد باید دستها و پاهایشان را می‌شستند. غسل دادن دستها قبل و بعد از صرف غذا و در بسیاری از مناسبت‌های دیگر نیز اجرا میشود.
در فصلهای ششم تا هشتم در کتاب پیدایش (نخستین کتاب تورات) داستان طوفان نوح آمده است. خداوند با فرستادن سیلی عظیم نوع بشر را هلاک کرد و تنها نوح علیه‌السلام و خانواده‌اش و جفتی از هر حیوان توسط کشتی نوح نجات یافتند. داستان این سیل مهیب در فرهنگهای دیگری چون بومیان استرالیا و برخی از ساکنین جزایر اقیانوس آرام نیز وجود دارد. اما داستان قوم یهود از آن جهت متمایز گشته که بر انصاف و عدالت خداوند تاکید می‌ورزد. سیل، کیفری الهی است که نوح علیه‌السلام بواسطه ارزشهای اخلاقی‌اش از آن نجات می‌یابد. سیل با پاک کردن همه گناهان از روی زمین، امکان زندگی دوباره را به بشر داد. دریای سرخ در تاریخ یهودیت بسیار حائز اهمیت است زیرا در آغاز مهاجرت بنی‌اسرائیل موسی و قوم یهود با عبور از آب از دست ارتش مصر که درتعقیب آنها بود نجات یافتند. خدا به موسی علیه‌السلام کمک کرد تا به همراه قوم بنی اسرائیل از دریا عبور کرده و بسلامت به سرزمینهای آنسوی دریا برسند. پس از آن آب دریا دوباره به هم رسید و مصریان را در خود غرق کرد. این معجزه پاداش ایمان موسی علیه‌السلام و قومش که قوم برگزیده خداوند محسوب می شدند، بود. این شکاف در میان دریای سرخ نشانگر