دانلود مقاله طرز کار جوشکاری به روش GTAW (TIG)

اختصاصی از اینو دیدی دانلود مقاله طرز کار جوشکاری به روش GTAW (TIG) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مشخصات این فایل
عنوان: طرز کار جوشکاری به روش GTAW (TIG)
فرمت فایل : word( قابل ویرایش)
تعداد صفحات: 28

این مقاله درمورد طرز کار جوشکاری به روش GTAW (TIG) می باشد.

خلاصه آنچه در مقاله طرز کار جوشکاری به روش GTAW (TIG) می خوانید :

تکنیک های جوشکاری TIG
در صورتیکه خواستار جوش های با کیفیت بالا هستید، باید اصول اساسی زیر را رعایت کنید.
در موقع شروع کار با جریان متناوب و فرکانس بالا، مشعل را کاملاً در وضع افقی نگهداشته و بتدریج آنرا طوری بوضع قائم ببرید که نوک الکترود تا سطح کار 8/1 اینچ فاصله داشته باشد. بالا بودن فرکانس باعث می شود که قوس الکتریکی این فاصله را پر کند. برای روشن کردن قوس با جریان مستقیم، نوک الکترود را با سطح کار تماس دهید.
در موقع شروع جوشکاری ابتدا مشعل را آنقدر در یک دایره کوچک حرکت دهید تا یک حوضچه مذاب تشکیل شود. در این موقع بالای مشعل را به اندازه 15 درجه از امتداد حرکت انحراف دهید. توجه داشته باشید که بجز در امتداد درز جوش، مشعل نیاز به هیچ حرکت اضافی ندارد.
از برخورد یا تماس قسمت های فلزی مشعلی که با آب خنک می شود، با فلز مورد جوشکاری یا میز کار اکیداً خودداری کنید.
اگر این عمل اتفاق بیفتد مجرای عبور آب احتمالاً پاره شده و آب از آنجا نشت خواهد کرد.
در موقع استفاده از سیم جوش، از نوع تمیز و باندازه مناسب آن بهره گرفته و مشعل را در پشت حوضچه حرکت دهید و سیم جوش را از قسمت جلوئی حوضچه وارد کنید.
پس از اینکه قدری از سیم جوش ذوب شد آنرا کمی به عقب کشیده ولی در عین حال در هاله گاز محافظ نگاهدارید و در این هنگام نوک مشعل را بطرف قسمت جلوئی حوضچه مذاب متوجه کنید.
فرکانس تکرار این عمل، تعداد و اندازه موجهای ایجاد شده در عمل جوشکاری را معلوم می کند. در موقع جوشکاری به روش رویهم، حتی الامکان باید سعی کرد که الکترود به لبه قطعه بالائی نزدیک باشد و مشعل طوری نگهداشته شود که قطعه پائینی نیز قدری ذوب گردد. یادآوری می شود که در این حالت هرگز نباید اجازه دهید که مشعل در جلوی حوضچه مذاب حرکت کند. طول قوس مناسب بین 8/1 تا 16/1 اینچ است.
در صورتیکه الکترود را بیش از اندازه لازم به فلز اصلی نزدیک کرده و طول قوس کوتاه شود، امکان برخورد و درگیری تنگستن و جوش وجود دارد. در صورتیکه فاصله الکترود از سطح کار بیش از اندازه لازم دور باشد، قوس مناسب تشکیل نشده و گاز محافظ بهدر خواهد رفت.
در موقع کار با روش DCRP قطر الکترود تنگستن لازم کوچکتر و شدت جریان مورد نیاز نیز کمتر است.

جوشکاری MIG با سیم جوش روپوش دار
استفاده از تنه کار یا ماده روانساز برای بهبود کیفیت لحیم کاری و جوشکاری از مدتها قبل مرسوم بوده است. یکی دیگر از دلایل استفاده از این ماده بهتر شدن وضع شعله و بهبود یافتن مراحل برشکاری است. استفاده از این ماده در انواع روشهای دستی، نیمه اتوماتیک و تمام اتوماتیک جوشکاری با MIG یک امر طبیعی است.
از تنه کار به سه طریق می توان استفاده کرد.
1- بصورت ذرات شناور مخلوط شده با گاز محافظ
2- بصورت پودر پوششی که در موقع خروج الکترود فلزی از نوک مشعل، به سطح آن کشیده می شود.
3- در این طریقه تنه کار در داخل الکترود توخالی پر می شود.
در حالتی که از الکترود مجوف استفاده کرده و تنه کار در داخل الکترود پر می‌شود، حداقل قطر الکترود 8/1 اینچ است. در این حالت قوس الکتریکی و رفتار آن دقیقاً در فصول مربوط به قوس الکتریکی توضیح داده شد.
در روش استفاده از تنه کار در داخل الکترود مجوف، از اکسیدکربن یا مخلوطی از گازهای دیگر بعنوان محافظ استفاده کرده و در برخی موارد اصلاً از هیچ گاز استفاده نمی کنند.
اخیراً استفاده از این روش بسیار معمول شده است. در حال حاضرتقریباً 20% عملیات جوشکاری با این طریقه انجام می شوند. البته در بعضی از موارد از گاز CO2 بعنوان محافظ استفاده می شود ولی جوشکاری بدون گاز محافظ روزبروز طرفداران بیشتری پیدا می کند.
در بسیاری از موارد، استفاده از الکترود مجوف شامل تنه کار، باعث می شود که کیفیت جوش مشابه فلز اصلی و یا حتی بهتر از آن شود (در این جا از گاز محافظ استفاده نشده است). در این حالت نیاز به دسترسی به گاز محافظ برطرف شده و هزینه و مخارج آن حذف می شود.
جوشکاری با قوس‌الکتریکی در پناه گاز محافظ و به کمک الکترودزغالی
در این روش الکترود زغالی در هاله ای از گاز محافظ قرار می گیرد. جریان مورد نیاز دستگاه از نوع DC و با قطب مستقیم است. از آنجائی که روشن کردن قوس بسیار ساده است استفاده از این طریقه برای اهداف آموزشی بسیار مناسب می باشد. به همین دلیل استفاده از این روش در جوشکاری فلزات نازک توصیه می شود.

نقطه جوش با استفاده از گاز محافظ
یکی از کاربردهای گاز محافظ، در جوشکاری به روش نقطه جوش است. اگر از مشعل مخصوص استفاده کرده و زمان بندی بطور صحیحی صورت بگیرد، در این روش نقطه ای از یک عضو یک مجموعه را ذوب کرده و بهم متصل می شوند. در این حالت نیازی به این نیست که جوشکار به هر دو طرف یک مجموعه مورد جوشکاری دسترسی داشته باشد.
در این جا نیز تمام دستگاه های مربوط به الکترود مصرف شدنی معمولی مورد نیاز می باشند.
به علاوه برای کنترل میزان فلز ته نشین شده، اندازه نقطه ایجاد شده و زمان عبور جریان از یک تایمر استفاده می کنند. تایمر معمولاً زمان قطه گذاری را بین سه سیکل (20/1 ثانیه) برای جوشکاری فلزی با ضخامت 16/1 اینچ، تا 360 سیکل (6 ثانیه) برای اتصال فلزی با ضخامت تقریبی 16/3 اینچ تغییر می دهد.
برای این طریقه نقطه جوش از برخی از سیستم های TIG استفاده می کنند. یک محافظ مخصوص، کارگر از استفاده از ماسک و شیشه رنگی بی نیاز می سازد. یکی از کاربردهای ویژه این روش و این مشعل تعبیه سوراخ در فلزات نازک (حداکثر تا ضخامت 8/1 اینچ) است.
در موقع کار بعد از روشن قوس و پس از یک فاصله زمانی مشخص، یک گاز محافظ پر فشار به فلز گرم و ذوب شده فشار می آورد.
وجود این فشار زیاد باعث ریزش فلز مذاب از میان صفحه فلز اصلی شده و در خاتمه یک سوراخ دقیق و تمیز باقی می ماند.
مروری درباره دستورات حفاظتی
از آنجائی که نور تولید شده در جوشکاری بسیار زیاد و مضر است، کارگر باید حتماً از ماسک جوشکاری با لنز رنگی (نمره 12 تا 14) استفاده کند. همچنین وی باید مراقب سوختگی پوست بدن که ناشی از وجود اشعه ساطع شده است باشد. برای حصول نتایج بهتر، دستگاه را باید همیشه در وضعیت خوب نگهداشت.
از آنجائی که مرطوب بودن کف کارگاه یا بدنه ماشین، شرایط برق گرفتگی را فراهم می کند، بلافاصله پس از رویت نشت در سیستم آب رسانی مشعل، آن را ترمیم کنید. در موقع کار کردن بر روی دستگاه، مدار اولیه و مدار فرکانس زیاد سیستم باید حتماً قطع شده باشد. یکی از نکات بسیار ضروری در موقع انجام عملیات جوشکاری TIG یا MIG یا CIG این است که جوشکاری و افرادی که در نزدیکی وی قرار دارند دستورات حفاظتی لازم برای جوشکاری معمولی با قوس الکتریکی را رعایت کنند. به علاوه دستورات حفاظتی دیگری نیز وجود دارد که آنها را باید کنترل کرد.
جریان اشعه فوق بنفشی که از محل قوس الکتریکی ساطع می شود اکسیژن هوا را به “اوزون” تبدیل می کند.
با وجودی که مقدار اوزون تولید شده بسیار ناچیز است ولی در عین حال باید از صحت کار تهویه مناسب اطمینان حاصل نمود.
تهویه باید طوری باشد که گازهای ایجاد شده از قبیل اکسیدهای نیتروژن، بی اکسید کربن، مونواکسید کربن و گازهای تجزیه شدنی از قبیل تری کلرومتیلن را از محل کارگاه دور سازد.
در این روش شدت تشعشع اشعه فوق بنفش دو برابر حالتی است که از الکترود روپوش دار استفاده می کردیم چون در این جا قوس الکتریکی دیگر در پشت هاله‌ای از گازهای کدر واقع نمی شود.
برای مثال برای ایمنی کامل، کارگر می تواند یک عینک مخصوص جوشکاری که لنز شماره 2 دارد به چشم زده و در عین حال از یک ماسک با شماره 12 استفاده نماید. در موقع جوشکاری تمام قسمت های پوست بدن باید پوشانده شوند.
پوشاندن قسمت بالای بدن با رنگهای روشن به پدیده انعکاس کمک کرده و از تولید گرمای اضافی پیشگیری می کنند. لباس های کتانی تحمل دریافت اشعه های ساطع شده از قوس الکتریکی را نداشته و زود خراب می شوند. توصیه می شود که از لباسهای چرمی یا پشمی استفاده کنید.

بخشی از فهرست مطالب مقاله طرز کار جوشکاری به روش GTAW (TIG)

آماده سازی کار برای انجام جوشکاری
نحوه انجام جوش MIG
اصول کار جوشکاری به روش GMAW (MIG)
روشهای مختلف جوشکاری MIG
روش اسپری یا ذره پاشی
روش انتقال عمقی (قطره پاشی)
کارگاه جوشکاری MIG
مرتب کردن یک کارگاه جوشکاری MIG
راه اندازی کارگاه
عملیات جوشکاری
جوشکاری MIG با روش اتصال کوتاه
جوشکاری TIG به روش اتصال کوتاه
تکنیک های جوشکاری TIG
جوشکاری MIG با سیم جوش روپوش دار
جوشکاری با قوس‌الکتریکی در پناه گاز محافظ و به کمک الکترودزغالی
نقطه جوش با استفاده از گاز محافظ
مروری درباره دستورات حفاظتی