پژوهش حاضر به مولفه ها و ویژگی های جمعیتی اجتماعی و اقتصادی موثر بر احساس امنیت افراد در مناطق 1و2 شمال تهران و مناطق 19و20 جنوب تهران می پردازد و به دنبال آن است که کدامیک از این مولفه ها بیشترین تاثیر را داراست علاوه بر آن شناخت رابطه بین مولفه های سطح تحصیلات ،سن،وضعیت زناشویی،جنسیت ،تورم،درآمد،پایگاه اجتماعی،اشتغال،مشارکت اجتماعی،اعتماد اجتماعی،مهاجرت و جامعه پذیری و مهارتهای زندگی افراد بر احساس امنیت اجتماعی آنان در شهر تهران را بررسی می نماید. روش تحقیق در این پژوهش بر اساس روش اسنادی کتابخانه ای و پیمایشی می باشد .ابزار سنجش به صورت پرسشنامه خود ساخته که بر اساس طیف لیکرت طراحی شده و در فروردین ماه سال 1392 اجراء شده است. جامعه آماری شامل کلیه افراد واقع در سن 64-15 سال بوده که در مناطق 1و2 شمال تهران و مناطق 19و 20 جنوب تهران ساکن می باشند . حجم نمونه به شیوه فرمول کوکران 266 نفر برای مناطق 1و2 شمال تهران و تعداد 265 نفر برای مناطق 19و20 جنوب تهران محاسبه شده است .شیوه نمونه گیری بر مبنای تصادفی خوشه ای به این صورت که از اشخاص به صورت تصادفی در میادین اصلی و فرعی و یا با مراجعه به درب منازل در مناطق مذکور پرسشنامه تکمیل شده است . نتایج تحقیق رابطه معنی داری بین متغیر های مستقل تحقیق از قبیل سطح تحصیلات ،سن ،وضعیت زناشویی، درآمد، پایگاه اجتماعی، وضعیت اشتغال ، مشارکت اجتماعی ،اعتماد اجتماعی و جامعه پذیری با متغیر وابسته احساس امنیت به وجود آمده است .یعنی با بالا رفتن این متغیرها احساس امنیت افراد هم به مراتب بالا می رود .این پژوهش فقدان رابطه معنی داری راجع به دو متغیر مستقل تورم و مهاجرت را با احساس امنیت نشان داده است .
بررسی عوامل جمعیتی اجتماعی و اقتصادی موثر براحساس امنیت افراد در شهر تهران