دانلود تحقیق زندگانى امام على بن ابیطالب

اختصاصی از اینو دیدی دانلود تحقیق زندگانى امام على بن ابیطالب دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

هنگامى که انسان در دل دریایى بى‏کران که امواج سرکش و خروشان آن،او را از هر سو احاطه کرده، قرار مى‏گیرد چه مى‏توان بکند؟!! من پیش‏از نوشتن درباره زندگى و سیماى امیرمؤمنان على بن‏ابى‏طالب‏علیه السلام‏همین حال را داشتم.
بیش از بیست سال است که به نوشتن درباره على‏علیه السلام‏پرداخته‏ام و امروز چنین به نظر مى‏رسد که این کار جامه تحقّق به خود پوشیده‏است.
باید اعتراف کنم که اگر براى نگارش این کتاب، به نذر ونیاز متوسّل‏نمى‏شدم، پیمودن چنین فراز دشوارى برایم امکان‏پذیر نمى‏بود.
امّا از آنجا که زندگى مولا على‏علیه السلام دریایى گوهربار و بى‏کرانه است، آیاآن کس که از این دریا حتّى به اندازه قطره‏اى کوچک برخوردار نشود، در زیان‏و خسران نه زیسته است؟ آرى این ابرهاى پرباران، بیش از هزار سال است که بر زمینهاى مرده‏مى‏بارند و خداوند به برکت این بارش، آنها را زنده مى‏دارد.
پس آیا من نمى‏توانم قلبم را زیر این بارش پاک شستشو دهم تا شایدخداوند بر آن نیز جامه زیستن و زندگانى بپوشاند؟ آیا نباید زندگى گوهربارودرخشان آن‏حضرت را چون مشعلى در تاریکى روزگار خود، فراروى‏خویش بگیرم و در پرتو نور آن گام بردارم؟ به دنبال شیوه معمول در نگارش این مجموعه "هدایتگران راه نور"،کوشیده‏ام تا حد توان به زندگى و سیماى حضرت على‏علیه السلام بپردازم و ازخداوند مى‏خواهم که مرا در تحقّق و اتمام این امر یارى دهد.
انّه ولى التّوفیق‏ محمّدتقى مدرّسى‏
نام: على‏علیه السلام‏
پدر و مادر: ابو طالب - فاطمه بنت اسد
شهرت: امیرمؤمنان‏علیه السلام‏
کنیه: ابو الحسن‏
زمان و محل تولد: سیزدهم رجب، ده سال قبل از بعثت، در درون کعبه متولد شد.
دوران خلافت: سال 36 تا 40 ه.ق ( حدود چهار سال و نه ماه)
مدت امامت: 30 سال‏
زمان ومحل شهادت: صبح‏19رمضان سال‏40 هجرت، توسط ابن‏ملجم در مسجد کوفه، ضربت خورد، و شب 21 رمضان در سن 63 سالگى در کوفه به شهادت رسید.
مرقد شریف: در نجف اشرف‏
دوران عمر: در چهار بخش: 1 - دوران کودکى ( حدود ده سال) 2 - دوران ملازمت با پیامبرصلى الله علیه وآله ( حدود23سال) 3 - دوران کناره‏گیرى از دستگاه خلافت ( حدود 25 سال) 4 - دوران خلافت ( حدود 4 سال و 9 ماه)
بنیان پاک و میلاد فرخنده‏
مولود بزرگ‏ مکّه در یکى از ماههاى حرام "رجب" پذیراى مقدم زائران بیت‏اللَّه‏الحرام بود.
زائران آداب و مناسک مربوط به زیارت خانه خدا را انجام‏مى‏دادند و به گرد آن طواف مى‏کردند.
گاه پروردگارشان را مى‏خواندندوگاه نیز بتها را.
درمیان آنان زن بزرگوارى نیز دیده مى‏شد که او هم به‏طواف مشغول بود امّا نه آنسان که دیگران، آرى توجّه او تنهابه خداى‏یکتا معطوف بود.
روحش لبریز از خضوع خداگرایان و خشوع محتاجان‏و وقار و متانت امیدواران به فضل خدا بود.
خداى یگانه را مى‏خواند و ازاو مى‏خواست سنگینى بارى را که از آن مى‏ترسید و پرهیز مى‏کرد، کاهش‏دهد.
او پیش از این سه پسر و یک دختر زاده بود، امّا در هیچ کدام از آنهادرد زایمان مانند این بار، بر وى و اعصابش فشار نیاورده بود.
بسیار مى‏گریست و با التماس خدا را مى‏خواند تا شاید درد زایمان رابر او آسان گرداند که ناگهان در قسمت غربى خانه خدا، جایى که گروهى‏از حجاج گرد آمده بودند، حادثه شگفت‏آورى رخ داد: آن زن در آخرین طوافهاى خود به دور خانه خدا نزدیک رکن یمانى‏رسیده بود که به ناگاه دیوار خانه براى او از هم شکافت و گویى بانگى‏آهسته او را صدا زد که به خانه پروردگارت درون آى! زن به درون رفت و مردم درعین شگفتى و ناباورى این صحنه رامى‏دیدند وهمچون حیرت‏زدگان فریاد سر مى‏دادند.
درپى فریاد و غوغاى‏اینان دیگر زائران نیز به سوى آنان مى‏آمدند و از ایشان درباره واقعه‏اى که‏رخ داده بود پرسش مى‏کردند.
این زن کیست؟! این زن که هم‏اکنون طواف‏مى‏کرد نوه هاشم، دختر اسد، همسر ابوطالب، مادر ام هانى و طالب‏وعقیل و جعفر است.
آرى او فاطمه نام دارد.
مردم جمع شده بودند.
سران و بزرگانشان نیز درمیان آنان به چشم‏مى‏خوردند.
زمانى گذشت دوباره همان دیوار شکاف برداشت.
چهره‏حاضران از خوشى درخشیدن گرفت.
سیماى آن مولود بزرگ، که بردستان مادر بزرگوارش درحال تقلّا و جنب و جوش بود، نیز مى‏درخشید! این رویداد در نوع خود بى‏نضیر بود، دیوار خانه خدا بشکافد و زنى‏باردار قدم به درون آن گذارد و در بیت‏اللَّه الحرام، این مرکز پرتو افشانى‏روحانى وبرکت الهى، مکانى که از دیدگاه اعراب "مقدّسترین‏ومحترمترین" مکانها محسوب مى‏شود، کودک خود را به دنیا آورد.
این کرامتى بود براى بنى هاشم بر قریش و براى قریش بر اعراب،چراکه صاحب خانه کعبه آنان را بدین عنایت، به ریاست و سرورى‏خانه‏اش برگزیده بود و به زنى از آنان اجازه داده بود که کودک خود را،با عزّت و عظمت، در خانه‏اش به دنیا آورد.
این خبر خوش در خانه‏هاى بنى‏هاشم نیز پیچید و زنانشان با شگفتى‏وسرور به فاطمه شادباش مى‏گفتند.
سران و بزرگان نیز به سوى ابوطالب‏مى‏رفتند ومقدم این مولود بزرگ را به وى مبارکباد مى‏گفتند.
درمیان‏اینان جوانى نیز بود که نسبت به تولد این کودک، بیش از دیگران توجّه‏نشان مى‏داد.
او به کودک مى‏نگریست امّا نه آنچنان که مردان دیگر به اومى‏نگریستند.

شامل 202 صفحه word