به دلفی خوش آمدید – آیا این ویژوال پاسکال است
دلفی RAD است !
ممکن است همچون یک نوجوان هیاهوانگیز به نظر آیم، اما لازم است که منظور کاربران دلفی از RAD بسیار فراتر از این است که دلفی یک محصول بزرگ است.
واژه جدید RAD ازکلمات Rapid Application Development گرفته شده است. RAD واژه جدیدی است که برای نوع جدیدی از محیط های تولید نرم افزار در نظرگرفته شده است. برنامه سازان در این دنیای RAD جدید ابزارهایی استفاده می کنند که بسیار ویژوال تر وقابل درک تر هستند. نگاه کردن به قطعه برنامه ای که پنجره ای را تولید می کند، وکوشش برای مجسم کردن آن پنجره، به آسانی ایجاد آن از طریق چندین مرتبه فشردن دکمه ماوس نیست.
در دنیای جدید رابط های ساده و ویژوال تر، نخستین بازیگر واقعی ویژوال بیسیک بود ( از این پس VB نامیده می شود).
VBبرنامه سازی را از حالت سحرآمیز خود به چیزی تبدیل کرده است که اشخاص معمولی نیز می توانند انجام دهند. همانگونه که درشکل 1 نشان داده شده است، این رابط های جدید تولید کننده نرم افزار را قادر می سازند تا بجای «نوشتن» برنامه «رابط کاربر» و سپس کامپایل واجرای آن به منظور مشاهدۀ شَمای ظاهری آن، این کار را به صورت ویژوال انجام دهد. این کارشبیه به عملکرد طراحان کارخانه خودروسازی لامبورگینی است که قالب قسمتهای مختلف یک خودرو را بدون اینکه ابتدا مدل آنها را بسازند، تولید می کنند!
اگرچه VB دراین بازار بسیارخوب عمل کرد وما را درگشودن درب دنیای برنامه سازی یاری داد، اما این محصول مشکلات خاص خود را نیز داشت. زبان برنامه سازی آن واقعاً سبب طراحی خوب نمی شد. VB مکانیزم های ارتقای برنامه های ساختار یافته ، فشرده وبه خوبی تجزیه شده را نداشت.
VB سختگیری یک زبان شیء گرا را ندارد. VB حتی با ممکن ساختن دستیابی غیرمجاز به راه حل های سریع وارائه میان برای عادت های خوب، ولیکن مزاحم برنامه سازی، سبب شده است که برنامه سازی به شکل نادرستی صورت گیرد. هر سه مؤلف این کتاب برنامه سازان خوبی در محیط VB هستند. ما هردو روی سکه را دیده ایم (سکه ای که یک روی آن VB و روی دیگر آن Delphi-OOp
است) واینک احساس می کنیم که روی درست آن قرار گرفته ایم.
دلفی گام آتی در محیط های تولید RAD است. دلفی بسیاری از نقایص موجود در VB را بدون افزودن موارد جدید تصحیح می کند. این کتاب نقاط قوت ومحدودیتهای ( چندان زیاد نیستند) دلفی را تشریح، وشما را به این دنیای کشف نشدۀ جدید هدایت می کند. گردش بزرگی را آغاز خواهید کرد، وپاداش های قابل ملاحظه ای خواهید گرفت.
محیط تولید دلفی همچون ویژوال بیسیک بنظر می رسد
فرض این کتاب برآن نیست که هیچ برنامه ای با زبان های دیگر ننوشته اید، اما اگر در گذشته برنامه ای با VB نوشته باشید، ممکن است به محیط تولید دلفی 3 نگاه کنید وبگویید که این همان VB است. آری درست است. تولید کنندگان دلفی ابزاری را تولید کرده اند که ممکن است در نگاه اول همچون VB بنظر آید، اما در حقیقت کاملاً با محیط VB تفاوت دارد و(برتر است).
IDE (محیط تولید مجتمع) قسمتی از دلفی است که پس از اجرای دلفی مشاهده می کنید. برای اجرای دلفی در ویندوز، نشانه روی ماوس را به ذیل نماد گرافیکی١آن برده ودکمه ماوس را دو مرتبه متوالی فشاردهید.٢ اگر چه دلفی 3 شباهت های ویژوالی به VB دارد، اما تفاوت اصلی بین این دو محصول، زبان موجود در «پشت» IDEاست. همانگونه که پیش از این نیز گفته شد، زبان VB بجای ارائه مهارتهای تولید مناسب، امکان تولید سریع برنامه را فراهم می سازد.
مزایای دلفی
دلفی انعطاف پذیری حقیقی را برای تولیدکننده به همراه دارد. این انعطاف پذیری چگونگی توزیع برنامه کاربردی به کاربر را نیز دربر می گیرد. اگر خود به تنهایی یک تولیدکننده هستید، به احتمال زیاد تصمیم دارید که برنامه کاربردیی را به صورت یک فایل EXE. ی مجزا به کاربر تحویل دهید. این آسان ترین روش برای حفظ اطلاعات ودنبال کردن یک محصول است. توزیع یک فایل EXE. ی مجزا همچنین بدین معناست که می توانید برنامه های نصب ساده نیز بنویسید. این کاررا می توانید با ایجاد فایلهای EXE. ی مستقلی ١که برای اجرا به فایل ها یا DDL های دیگر وابسته نیستند، انجام دهید. دردنیای تولید مشترک (گروهی)، نظریه دیگری گسترش یافته است. دلفی می تواند شما را در یافتن استانداردها نیز یاری کند. فرض کنید بادلفی درحال نوشتن برنامه کاربردی شرکتی هستید که 5000 کاربردارد . هربار که برنامه کاربردی جدیدی را توزیع می کنید، می بایست فایل EXE. ی بسیاربزرگ یک مگابایتی خودرابه هریک از کاربران ارسال کنید. این کارممکن است بسیار آزاردهنده باشد، خصوصاً اگر فایل یک مگابایتی به تمامی 5000 ماشین ارسال شود. دلفی به شما امکان می دهد که اجزای سازنده استاندارد را در مواردی که بسته های نرم افزاری ٢ نامیده می شوند قرار دهید. بدین ترتیب می توانید این «بسته نرم افزاری» را تنها یک مرتبه برروی کامپیوتر هرکاربر قرار دهید. زمانی که برنامه های کاربردی اضافی می نویسید، به راحتی می توانید اقلام موجود در آن بسته نرم افزاری را مورد استفاده قرار دهید. دراین طرح کاری، پس ازقرارگرفتن بسته نرم افزاری بزرگ برروی سیستم یکایک کاربران، به آسانی می توانید برنامه های کاربردی جامعی بنویسید که فایل EXE. آنها تنها 200 کیلوبایت باشد، و درعین حال همان بازدهی کامل را بدست آورید.
این روش بسته بندی در دلفی 3 یک روش جدید به شمارآمده و ویژگی است که شرکتها را در توزیع این برنامه های کاربردی کوچک که در آنها یک بسته نرم افزاری استاندارد در ماشین مقصد نگهداری می شود، یاری می کند.
دلفی 3 کامپایلر بهینه شده ای دارد که فایلهای اجرایی سریع تولید می کند. برای این منظور هیچگونه کار سخت تری برای بهینه کردن برنامه لازم نیست.
تفاوت های دلفی 3 با دلفی 2
اگر چه ممکن است IDE دلفی3 شباهت نسبتاً زیادی با IDE دلفی2 داشته باشد، اما تفاوت های عمده ای در پشت پرده بین این دو وجود دارد .موارد کلیدی زیر در دلفی3 بهبود یافته اند:
• معماری بانک اطلاعاتی وقابلیت های برقراری ارتباط درآن. معماری بانک اطلاعاتی بطور کامل سازماندهی مجدد شده تا بجای طراحی سرویس گیرنده \سرویس دهنده ٣مرسوم، از یک روش multi-tiered استفاده شود. این امر امکان ایجاد برنامه های کاربردی سرویس گیرنده کوچک را فراهم ساخته است. پشتیبانی از بانک اطلاعاتی Access (ویژگی که بسیاری از کاربران در انتظار آن بودند) برای یاری کردن شما در انتقال برنامه های کاربردی VB به دلفی3 افزوده شده است.
• شیءهای کنترلی ١ActiveX . علاوه برامکان ایجاد شیءهای کنترلی ActiveX خاص خود، از شیءهای کنترلی ازپیش آماده شده نیز می توانید در پروژه های خود استفاده کنید.
• برنامه های کاربردیWeb . امکان نوشتن برنامه های کاربردی سرویس گیرنده وسرویس دهنده web فراهم شده است. این امکان سبب شده است تا دلفی3 در زمینه ابزارهای تولید اینترانت ٢ ازرقبای خود پیشی بگیرد.
• بسته های نرم افزاری. اینک می توانید کتابخانه روتین های زمان اجرا را در فایل اجرایی خود گنجانده، ویا از آن به صورت DLL جداگانه ای استفاده کنید.این ویژگی به تولید کنندگانی که به تنهایی وبه صورت مستقل کار می کنند امکان می دهد که تمام اطلاعات را، به دلیل سهولت توزیع، در فایل EXE. بگنجانند. تولیدکنندگانی که به صورت مشترک کار می کنند نیز می توانند کتابخانه استانداردی را برای تمام برنامه های کاربردی خود ایجاد، وتنها فایل های EXE کوچک توزیع کنند.
• فرم های Active . می توانید کل برنامه های کاربردی دلفی3 خود رابه صورت یک شیءکنترلی ActiveX اجرا کنید. می توانید کل برنامه کاربردی خود را بر روی یک صفحه webاجرا کنید. در مورد احتمالات فکرکنید!
• ویراستار IDE وپیشرفتهای ابزار اشکال زدایی. ویراستار جدید دلفی چندین ویژگی جدید دارد، ازجمله تکمیل خودکار متن برنامه وابزار خُبرۀ پارامتر برنامه .
توجه : علاوه بر تکنولوژی ActiveX ، دلفی3 امکان ایجاد اجزای سازنده ٣ اصلی واستفاده مجدد آنها درتمام پروژه ها را فراهم می سازد. اگر چه لازمه استفاده از شیءهای کنترلی ActiveX آن است که اجزای سازنده ActiveX مورد نیاز همراه با برنامه کاربردی مربوطه توزیع شوند، اما برای استفاده از اجزای سازنده ایجاد شده در دلفی، نیازی به توزیع فایلهای اضافی همراه با برنامه های کاربردی نیست.
ویژگی جدید نگارش سرویس گیرنده \ سرویس دهنده دلفی
سه نگارش مختلف از دلفی موجود است: نگارش Desktop ، نگارشDeveloper ونگارش سرویس گیرنده \ سرویس دهنده ( که پس از این نگارش CS نامیده خواهد شد). این نگارشها سطوح مختلفی برای برقراری ارتباط (اتصال) با دنیای خارج دارند. نگارش Desktop به شما امکان می دهد که از طریق (BDE)Borland Database Engine با پارادکس، Dbase و Access ارتباط برقرار کنید. نگارش Developer اتصال پذیری٤ از طریق ODBC را فراهم می سازد.( برای برقراری ارتباط با منبع داده ها با یک درایو ODBC). نگارش CS نیز همراه با SQL Links ارائه می شود. SQL Links نرم افزارهای راه اندازی۵ 32 بیتی بسیار سریعی برای برقراری ارتباط با بانکهای اطلاعاتی چون Sybase و Oracle دارد ..
نگارش CS برای رقابت با دیگر محصولات سرویس گیرنده\سرویس دهنده تولید نرم افزار طراحی شده است. البته رقبای اصلی آن، Visual Basic Enterprise Edition وpower Builder هستند. این محصولات عموماً در محیط های گروهی برای تولید رابط های مبتنی بر ویندوز جهت بانکهای اطلاعاتی مورد استفاده در شبکه بکاربرده می شوند.
جزء سازنده ویژوال
دلفی نگارش اصلی خاص خود را نیز، که جزء سازنده ویژوال١ نام دارد، از یک شیء کنترلی Activex دارد. VC ها ابتدا نوشته، وسپس به (Visual Component Library) VCL اضافه می شوند. VCL مخزن VC هایی است که تولیدکنندگان برای تولید برنامه های کاربردی مورد استفاده قرار می دهند. تمامی اجزای سازنده ٢موجود در VCL برروی جعبه ابزار۳ نمایش داده می شوند تا کاربران به آسانی قادر به دستیابی به آنها باشند.
بهترین ویژگی در مورد VCها آن است که به راحتی می توانید VC مورد نظر خود را بسازید وسپس به جعبه ابزار بیافزایید. این امر نیز قابلیت استفاده مجدد از برنامه را ارتقاء می بخشد. شیوه ساختن VCها در فایل راهنمای Component Writer,s Guide نیز بررسی شده است. فایل مذکوربه همراه دلفی3 ارائه می شود.
ثابت ها ومتغیرها
اگر پیش از این هیچگونه برنامه سازیی انجام نداده اید، دراین قسمت با دو مفهوم اصلی آشنا خواهید شد: ثابت ها و متغیرها.
هر ثابت در مفهوم برنامه سازی دقیقاً همان است- ثابت. فرض کنید تصمیم می گیرید که از مالیات ایالت در آخرین برنامه خود استفاده کنید. می توانید 0.0775 (۷۵/۷ درصد) را درتمامی فرمول های برنامه کاربردی خود تایپ کنید. اگر میزان مالیات تغییر کند، در آنصورت می بایست تمام 0.0775 ها را پیدا وبه 0.08 (مالیات جدید –عقلانی است!) تغییر دهید. این کار بسیار رقت انگیز است، بعلاوه احتمال اینکه خطای تایپی در حین تغییر40 مورد موجود در برنامه کاربردی به وجود آید نیز زیاد است. ثابت ها در اینگونه مواقع فریاد رسند ! به عنوان مثال می توانید ثابتی به نام stateTex را در تمام آن 40 مورد به کاربرید.شیوه انجام این کار به صورت زیراست:
Conts
StateTex = 0.08;
چون ثابت ها در طی اجرای برنامه قابل تغییر نیستند، نمی توانید مقدار جدیدی را ازکاربر درخواست وآن را جایگزین مقدار پیشین stateTex کنید. stateTex باید دربرنامه تعریف شود، ودر زمان اجرا قابل تغییر نیست.
ایده یک ثابت آن است که نام(StateTax) مستقیماً جایگزین 0.08 می شود. این بدین معناست که هرجا در برنامه کاربردی خود قادر به کاربرد 0.08 بوده باشید، اینک می توانید نام ثابت را به کاربرید . دستور زیر ممکن است غیرطبیعی به نظر رسد، اما به درستی عمل می کند:
YourTax : = Yourpurchase * StateTax ;
دستور بالا موضوع جالب بعد را مطرح می سازد، متغیرها. آیا فرمول های y=mx+b را از درس حساب به یاد دارید؟ وآیا به یاد دارید که آموزگارتان می گفت« کار بسیار آسان است؛ کافی است معادله را برای yحل کنید؟» در آن زمان از متغیرها استفاده می کردید، واینک نیز همین کار را تکرار خواهید کرد. هرمتغیر، محلی است برای نگهداشتن یک مقدار. گرچه ثابت ها در طی اجرای برنامه ثابت می مانند، اما متغیرها ممکن است در هرلحظه تغییر کنند.
اگر FederalTax را به عنوان متغیری که از نوع Single است تعریف ١ کنید، در آنصورت می تواند اعداد Single را درخود نگه دارد، همچون مثال زیر:
Var
FederalTax : Single ;
داده های نوع Single، اعداد حقیقی بین محدوده زیر هستند. این نوع برای نیازهای این مثال کافی است.
1038 ×3.4 و 45-10×1.5
این معرفی۲ نشان می دهد که متغیری به نام FederalTax ایجاد کرده اید که از نوع Single است. همانگونه که دردستور زیر نشان داده شده است، اینک می توانید ورودی کاربر را دریافت و درمتغیر FederalTax قراردهید:
; دستور دریافت ورودی کاربر را دراینجا قرار دهید = : FederalTax
ویژگی بزرگ یک متغیر آن است که می توانید مقدار FederalTax را درطی اجرای برنامه تغییر دهید. متغیرها نوعی دارایی با قابلیت استفاده مجدد هستند وبسیار انعطاف پذیرتر از ثابت ها می باشند. نه تنها از نظر عملکرد، بلکه از نظر کاربرد در کامپایلر نیز یک تفاوت مؤثربین هرثابت ومتغیر وجود دارد. چون هرثابت جایگزین یک مقدار است، از این رو زمانی که برنامه کاربردی خود را کامپایل می کنید، دلفی تمام نمونه های StateTax را با 0.08 جایگزین می کند. این کار تنها در فایل اجرایی حاصل انجام می شود، وحتی برنامه شما دست نخورده باقی می ماند. متغیرها به شکل کاملاً متفاوتی مدیریت می شوند. چون احتمال — مقدار آنها در طی اجرای برنامه تغییر کند، برنامه کاربردی باید محلی را در حافظه به آن اختصاص دهد تا مقدار متغیر در آن جا ذخیره شود. برنامه می بایست محلی را برای ذخیره FederalTax در حافظه داشته باشد تا مقدار آن را درهرلحظه به یاد آورد ومقدار جدید آن را پس از تغییر در طی اجرای برنامه ذخیره کند.
رویه ها و توابع
وقتی برنامه سازی را آغاز می کنید، احتمالاً برنامه ای خواهید نوشت که بطور متوالی، از ابتدا تا انتها، در یک مسیر مستقیم اجرا خواهد شد. بهتر است تغییر اینگونه طرز تفکر را درنظر داشته باشید.
فرض کنید نیاز به نوشتن برنامه ای را دارید که می بایست پیام “hello world” را سه مرتبه مجزا برروی نمایشگر نمایش دهد. احتمالاً برای انجام این کار، چیزی شبیه به آنچه در فهرست 1-1 نشان داده شده است خواهید نوشت. فهرست 1-1 برنامه موردنظر را به صورت شبه کد١ نشان می دهد تا با ایده چگونگی کارکرد آن آشنا شوید.
واژه جدید شبه کد نگارش انگلیسی گونه ۲ رویدادهایی است که برنامه را شبیه سازی می کند. در فهرست 1-1 از آن برای نشان دادن شکل کلی یک برنامه بدون استفاده از دستورات Object pascal استفاده شده است.
رویه ها
واژه جدید هررویه۱ چیزی جز گروه بندی دستورات برنامه در یک بلوک منفرد نیست. آن بلوک را سپس می توان با فراخوانی رویه فعال نمود. نگارش انگلیسی آنچه که در فهرست مذکور گفته شد به شرح زیر است: آن سه رابین چیزی پوشانده ونامی را به آن اختصاص دهید، وسپس برای فراخوانی آنها، بلوک ایجاد شده را با استفاده از نام تخصیص یافته فرابخوانید.
توابع
واژه جدید توابع۲ موجودات نسبتاً متفاوتی هستند. آنها رویه هایی هستند که مقداری را برمی گردانند. مثالی برای نشان دادن این موضوع مطرح می کنیم. معادله y=cos (6) را درنظر بگیرید. تابع cos (کسینوس) عدد6 را به عنوان عملوند می گیرد، کسینوس 6 را محاسبه می کند، وسپس مقدار حاصل را به معادله برمی گرداند. مقدار حاصل نیز درمتغیر y قرار داده می شود. اینها همان مفاهیمی هستند که درجبر فراگرفته اید. مفهوم حل معادله برای بدست آوردن مقدارy یک مفهوم پایه است. توجه داشته باشید که تابع کسینوس از درون عبارت حسابی فراخوانده می شود- آری، همینطور است. نکته جالب در باره هرتابع آن است که همان فراخوانی تابع پاسخ حاصل از فراخوانی است. بنابراین در عبارت بالا، گردش رویدادها به قرار ذیل است:
1- i=cos (6) معادله اولیه است.
2- cos (6)
3- تابع cos (6)، کسینوس 6 را محاسبه و99/0 را برمی گرداند.
4- معادله سپس به y=cos (که در آن cos=0/99 است.) تبدیل می شود.
5- Y= 0/99
توابع مفیدند، چرا که رویه ها را نمی توان دریک عبارت فراخواند. دلیل اصلی این امر آن است که رویه ها را می توان به گونه ای آماده نمود که چندین مقدار را در نتیجه فراخوانی بازگردانند. وجود چند مقدار دریک عبارت حسابی مناسب نخواهد بود. توابع راه حل عملی این مشکل هستند، چرا که برای بازگرداندن یک مقدار طراحی می شوند.
یونیت ها – برنامه هایی با قابلیت استفاده مجدد
واژه جدید یونیت ها گروههایی متشکل از توابع و رویه های مرتبط به هم هستند. دقیقاً همانگونه که تعدادی از دستورات زبان پاسکال را گروه بندی ودر یک تابع یا رویه قرار می دهید، توابع و رویه ها را نیز می توانید در یونیت ها گروه بندی کنید.
فهرست 4-1 یونیت ساده ای را نشان می دهد که از سه تابع SayBye , SayHelloو SayNothing تشکیل شده است.
فرم
فرم پایه تقریباً تمامی برنامه های کاربردی دلفی است. ممکن است فرم را به عنوان پنجره بشناسید- گونه ای پنجره که درword ،پارادکس یا سایر برنامه های کاربردی مبتنی بر ویندوز مشاهده می کنید. فرم در دلفی شالوده ای است که سایر اجزای سازنده دلفی برروی آن قرار می گیرند. فرم زمینه برنامه کاربردی ویندوز شماست. اگر پیش فرض ها را تغییر ندهید، دلفی فرض می کند که درتمام پروژه های خود فرمی دارید و آن را هربار خالی نمایش می دهد. برای تغییر پیش فرض می توانید گزینه های کادر مکالمه حاصل از انتخاب Tools | Options را تنظیم کنید. علاوه بر ذخیره موقعیت پنجره ها، آخرین پنجره بازِ جلسه کاری پیشین را نیز می توانید ذخیره کنید. این کار پروژه به پروژه انجام می شود.
ممکن است فرم ها را دریکی از نقش های بیشمار آنها دیده باشید. فرم ها در دو وضعیت modal وبدون مد قرار دارند. پنجره modal به پنجره ای گفته می شود که برروی تمامی پنجره های دیگر قرار گرفته وپیش از دستیابی به سایر پنجره ها باید بسته شود. پنجره بدون مُد به پنجره ای گفته می شود که برروی سایر پنجره ها قرار نگرفته واز انتقال کاربر به کارهای دیگر جلوگیری نمی کند. فرم ها شالوده برنامه های کاربردی ویندوز هستند.
منظور از خواص فرم و اجزای سازنده چیست ؟
همانگونه که درشکل 4 نشان داده شده است، خواص۱ همان ویژگیهایی هستند که یک شیء خاص دارد. به عنوان مثال، هرشخص قد، وزن، رنگ چشم وشماره بیمه تأمین اجتماعی (وسایر موارد) خود را به عنوان ویژگیهایش دارد. تمام فرم ها واجزای سازنده ویژوال۲ (همچنین شیءهای کنترلی Activex) در دلفی خواص خود را دارند. هرفرم (یا پنجره) اندازه (طول وعرض)، رنگ زمینه، حاشیه، و ویژگیهای نه چندان ویژوالی چون نام خود را دارد. با تغییر یا پردازش ویژگیها یا خواص این شیءها می توانید شَمای ظاهری آنها را کنترل کنید.
مثالی از یک جزء سازنده ویژوال را در نظر بگیرید که هِدسِتی را کنترل می کند. این هِدسِت شبیه به آنهایی است که در بسیاری از مراکز فروش امروزی وجود دارد . این جزء سازنده ویژوال خواص جالبی خواهد داشت. نرخ refresh شدن (دقیقاً همچون یک نمایشگر)، قدرت تفکیک پذیری صفحه(احتمالاً برای هریک از چشمان متفاوت خواهد بود)، وغیره. سپس، مادامی که بازی ویدیویی نوشته شده جدید خود (DOOM VI) را اجرا می کنید، برنامه می تواند با تغییر خواص هدست، آن را دائماً با شرایط بازی تنظیم کند.
یک برنامه کاربردی ساده در دلفی
برای اینکه در آغاز راه تولید دردلفی قرار گیرید، این قسمت شیوه ساخت نخستین برنامه کاربردی دلفی تان را نشان می دهد. فرض برآن است که دلفی را درویندوز 95 خود نصب کرده اید. کارهای زیر را انجام دهید.
1- باانتخاب نماد گرافیکی دلفی3 ازمنوی3 Start | programs| Delphi ، دلفی را اجرا کنید.
2- می بایست یک فرم خالی با عنوان FORM1 مشاهده کنید. اگرچنین فرمی مشاهده نکردید،File | New Application را از منوی اصلی دلفی انتخاب کنید.
3- تب standard را از پالت component انتخاب کنید. این پالت همان جعبه ابزار۱ شناور ناحیه بالایی سمت راست نمایشگر است.
4- نشانه روی ماوس را به دلیل شیء کنترلی Button برده ودکمه ماوس را فشار دهید.
5- نشانه روی ماوس را به میانه فرم برده ودکمه ماوس را فشاردهید. می بایست دکمه ای درآن جا ظاهر شود.
6- نشانه روی ماوس را به روی دکمه برده ودکمه ماوس را دومرتبه متوالی فشار دهید. می بایست پنجره ای که مکان نما دریک خط خالی وبین خطوط begin وend قرار دارد ظاهر شود.
7- دستور زیر را در خط خالی تایپ کنید:
Canvas.Textout(20, 20,˙Delphi 3 makes windows programming a breeze ) ;
8- برای کامپایل واجرای برنامه خود، کلید F9 را فشار داده ویا Run | Run را از منوی دلفی انتخاب کنید.
زمانی که برنامه را اجرا می کنید، می بایست پنجره ای را(همان فرم همیشه حاضری که پیش از این درباره آن شنیده اید) مشاهده کنید. دکمه ای که برروی فرم قرار داده اید نیز باید در آن جا باشد. آن را به وسیله ماوس انتخاب کنید؛ عبارتی که در Canvas.Textout تایپ کرده اید، در پنجره نمایش داده می شود.
این کل کار برای ایجاد یک برنامه کاربردی در دلفی است. پس از مشاهده برنامه جدید خود، دکمه بستن را از گوشۀ بالایی سمت راست پنجره انتخاب کنید (دکمه ای کهx برروی آن است) . اینک می توانید با انتخاب File | Edit از دلفی بیرون آیید. در پاسخ به ذخیره سازی تغییرات پروژه خود نیز No را انتخاب کنید.
مروری بر IDE دلفی 3
اینک زمان فراگیری محیط دلفی فرا رسیده است. هدف مابقی این فصل، آشنا کردن شما با محیط تولید مجتمع(IDE) دلفی است. شیوه تغییر IDEبا توجه به نیازهای شخصی نیز شرح داده است. این کار برای آن است که بتوانید IDE را مطابق با سلیقه خود آماده کنید.این کار همچنین شما را در سازماندهی میز کار سبک برنامه سازی اتان یاری می کند.
واژه جدید IDE، محیط تولید مجتمع، محیطی است که تمامی ابزارهای ضروری طراحی، اجرا وآزمایش یک برنامه کاربردی را فراهم می سازد. این ابزارها به گونه ای با یکدیگر ارتباط یافته اند که تولید برنامه آسان باشد. IDE در دلفی3 از یک ویراستار(برای برنامه ها)، اشکال زدا، جعبه ابزار، ویراستار تصویر، وابزارهای بانک اطلاعاتی تشکیل شده است. این تجمع وارتباط، مجموعه ای از ابزارهایی که هماهنگ عمل کرده ومکمل یکدیگر می شوند را دراختیار برنامه ساز قرار می دهد. نتیجه آن، تولید سریعتر وبدون خطای برنامه های کاربردی پیچیده است.
اصول IDE
نخستین گام درفراگیری IDE، آغاز دلفی است. زمانیکه بارگذاری دلفی به پایان می رسد، نمایشگرتان می بایست همچون شکل5 باشد.
اگر پنجره ای با عنوان Forml درمیانه صفحه خود ندارید، File New Application را از منوی اصلی دلفی انتخاب کنید. IDE از چندین قسمت اصلی تشکیل شده ومنوی اصلی دلفی به دو قسمت اصلی تقسیم شده است.
SpeedBar
SpeedBar ، که درشکل6 نشان داده شده است، برای آن طراحی شده تاشما را درکار با عملیاتی که بیشتر با آنها سروکار دارید یاری کند واین کارها را آسانتر وسریعتر انجام دهید. وضعیت پیش فرض امکاناتی را در اختیارتان می گذارد که بورلند آنها را 14 عمل متداولتر فرض کرده است. این موارد در منوی دلفی نیز موجودند، اما برای دستیابی راحتتر در SpeedBarنیز قرار گرفته اند. تمامی این موارد به تفصیل در قسمت«ساختار منوی دلفی» بررسی شده اند.
پالت Component
پالت component «انبار ویژوال» 1VCL است. این پالت به شما امکان می دهد که اجزای سازنده ویژوال را درگروههای با مفهوم دسته بندی کنید.این اجزا طبق پیش فرض براساس عملکرد خود دسته بندی می شوند؛ یعنی، تمامی اجزای مربوط به دستیابی به داده ها با یکدیگر دسته بندی می شوند، وهمینطور برای مابقی اجزاء. این دسته ها یا صفحه ها با تَب هایی 2 مشخص می شوند. هشت صفحه پیش فرض عبارتند از:
Standard
Additional
Win 95
Data Access
Data Controls
Win 3.1
Dialogs
System
QReport
Active x
Samples
هر تَب ، نماد گرافیکی | را که دکمه نشانه رو۳ نامیده شده، دارد.
صرف نظر از صفحه ای که انتخاب کرده اید، این دکمه همیشه در منتهی الیه سمت چپ پالت component وجود دارد ، اما تنها یک مرتبه در این قسمت تشریح خواهد شد. این دکمه معمولاً دروضعیت فعال قرار دارد . زمانیکه این دکمه در وضعیت فعال است، براحتی می توانید به منظور مدیریت محیط دلفی دربین فرم ها وپنجره ها پیمایش کنید. زمانیکه یکی از اجزای صفحه ای را انتخاب می کنید، خواهید دید که دکمه نشانه رو در وضعیت غیرفعال است. این بدین معناست که در وضعیتی هستید که دلفی فرض می کند که می خواهید یکی از اجزای سازنده را برروی فرمی قرار دهید. پس از انتخاب یک جزء، برای قراردادن آن برروی فرم، کافی است محلی از فرم را بوسیله ماوس انتخاب کنید.
برای اینکه یکی از اجزای سازنده بطور خودکار برروی فرم قرار گیرد، کافی است نشانه روی ماوس را به ذیل آن برده ودکمه ماوس را دومرتبه متوالی فشار دهید. اگر یکی ازاجزا را انتخاب کردید ونظر خود را تغییر دادید، کافی است دکمه نشانه رو را فشار دهید. این عمل سبب لغو انتخاب شده وشما را به وضعیتی برمی گرداند که بتوانید اجزای دیگری را انتخاب کنید.
فرم
فرم ها پایه تقریباً تمامی برنامه های کاربردی دلفی هستند. ممکن است فرم ها را به عنوان پنجره بشناسید: انواع پنجره هایی که درword ، پارادکس، یا سایر برنامه های کاربردی مبتنی بر ویندوز دیده اید. فرم ها در دلفی شالوده ای هستند که سایر اجزای دلفی برروی آنها قرار می گیرند. فرم ها زمینه برنامه های کاربردی ویندوزتان هستند. یک فرم خالی نمونه در شکل 7 نشان داده شده است.
هر فرم در دلفی همان خواصی را — که سایر پنجره ها در ویندوز 95 دارند. هر فرم یک منوی کنترلی در گوشه بالایی سمت راست، یک خط عنوان در امتداد ضلع بالایی وسه دکمه حداقل کننده، حداکثرکننده، وبستن دارد. درصورت عدم نیاز می توانید تمام اینها را پنهان کنید، ویا می توانید تنها موارد غیرضروری را غیرفعال کنید. این کار به شما امکان می دهد که قابلیت های کاربر را کنترل کنید.
توجه : اگر چه بیشتر برنامه های کاربردی دلفی براساس فرم ها بنا می شوند، اما می توانید
DLL های 32 بیتی بنویسید که درآنها هیچ فرمی وجود ندارد. همچنین می توانید اجزای ویژوالی بنویسید که در آنها هیچ فرمی وجود ندارد. اینک با وجود دلفی3 می توانید شیءهای کنترلیActivex
وبسته های نرم افزاریی بنویسید که براساس فرم ها بنا شده باشند.
پنجره ویرایش
یکی از اساسی ترین قسمتهای محیط دلفی، پنجره ویرایش ۱ است.پنجره ویرایش مکانیزمی را دراختیار تولیدکننده ( یعنی شما) قرار می دهد که دستورات دلفی خود را وارد کند. همانگونه که درشکل8 نشان داده شده است، ویراستار دلفی ویراستاری با ویژگیهای کامل است. این ویراستار دستورات وکلمات کلیدی را متمایز می کند (اینکار شما را دریافتن خطاها یاری می کند) وقابلیت بازگرداندن تغییرات به حالت اول را نیز فراهم می کند.
خط عنوان پنجره، نام فایل جاری در دست کار را نمایش می دهد. تَب های بالای پنجره نشان دهنده صفحه های موجود هستند. تعداد فایلهای برنامه ای برنامه های دلفی زیاد بوده واین تَب ها شما را درحرکت دربین آنها یاری می کنند.
سه مورد جالب دیگر نیز در پایین پنجره ویرایش وجود دارد . نخستین مورد ازسمت چپ، راهنمای خط \ستون است. این راهنما شما را دریافتن محل خود در برنامه یاری می کند. دومین مورد، راهنمای Modified است. زمانیکه پروژه جدیدی را شروع می کنید، برنامه ای که دلفی آماده می کند ذخیره شده نیست. می بایست خودتان آن را ذخیره کنید. چون دستورات از زمان آخرین مرتبه ذخیره سازی در دیسک تغییر یافته اند، از اینرو کلمه Modified (تغییر یافته ) درکنار راهنمای خط\ستون ظاهر می شود. در صورتیکه برنامه نمایش داده شده با آنچه که برروی دیسک وجود دارد یکسان نباشد، کلمه مذکور همیشه ظاهر می شود. سومین مورد، راهنمای insert/overwrite (درج \بازنویسی) است. این یکی از ویژگیهای استاندارد بیشتر ویراستارهاست. این راهنما نشانگر درج متون جدید یا بازنویسی متون موجود است.
Object Inspector
Object Inspector را یکی از ضروریات کار در دلفی خواهید یافت. این ابزار رابطی در اختیارتان می گذارد که کارکردن با آن آسان بوده وبرای تغییر خواص اجزای دلفی، ونیز کنترل رویدادهایی که شیءها نسبت به آنها عکس العمل نشان می دهند، به کار می رود.
تَب properties
همانگونه که درشکل9 نشان داده شده است، تَب properties، یکی از دو تَب Object Inspector ،
امکان مشاهده وتغییر خواص شیءها را برایتان فراهم می سازد. فرم خالی را بوسیله ماوس انتخاب، وسپس خواص موجود درتَب properties را مشاهده کنید. وجود علامت + درکنار خواص نشانگر آن است که آنها خواص دیگری تحت خود دارند.
به عنوان مثال، توجه کنید که پس از انتخاب فرم،Object Inspectorخاصیتی به نام Font دارد یک علامت + در کنار آن قرار دارد . اگر آن را دومرتبه متوالی بوسیله ماوس انتخاب کنید، خواص دیگری چون Name,Height,Color ، وغیره قابل رؤیت خواهند شد. این فرمت، روش ساده ومؤثری برای تغییر خواص شیءهاست.
تَب Events
تب Events نیمه دیگر زندگی Object Inspector است. این تب تمامی رویدادهایی را نمایش می دهد که شیء انتخاب شده قادر به پاسخگویی آنهاست. به عنوان مثال، اگر برنامه کاربردیتان می بایست عمل خاصی را به هنگام بسته شدن یک پنجره انجام دهد، می توانید از رویداد Onclose فرم برای انجام آن استفاده کنید.
ساختار منوی دلفی
ساختار منوی دلفی دستیابی به مجموعه غنی از ابزارهایی که شما را در بیشتر کارهای تولیدRAD یاری می کنند، ممکن می سازد. این قسمت تمامی موارد موجود در کل منوها را بطور مختصر شرح می دهد. گزینه ها با تفصیل بیشتری در فصولی که به کارگرفته شده اند شرح داده شده اند. شکل 11خط منویی را نشان می دهد که تمام منوهای مورد بررسی در آن قرار دارند.
توجه : گزینه های موجود درمنوها به نگارش دلفی مورد استفاده بستگی دارند. نگارش CS دلفی گزینه های بیشتری دارد که دراین قسمت بررسی شده اند. اگر به دانستن تفاوت های سه نگارش دلفی نیاز دارید، لطفاً به مستندات رجوع کرده یا با بورلند تماس بگیرید
منوی File
منوی File برای بازکردن، ذخیره کردن، بستن، چاپ پروژه ها وفایل های جدید یا موجود، وافزودن فرم ها ویونیت های جدید به پروژه باز جاری به کار می رود. همانگونه که درشکل12 نشان داده شده است، این منو گزینه های زیادی دارد . این گزینه ها در قسمتهای ذیل توضیح داده شده اند.
New
انتخاب New برای دلفی مشخص می کند که می خواهید شیء جدیدی را ایجاد کنید. این شیء ممکن است هریک از اعضای مخزن شیء ها باشد، از جمله یک پروژه جدید. کادر مکالمه New Items پس از این انتخاب ظاهر می شود. این کادر مکالمه امکان ایجاد هرچیزی را فراهم می سازد، از یک پنجره جدید گرفته تا کل یک سرویس دهنده web .
New Application
انتخاب New Application برای دلفی مشخص می کند که می خواهید پروژه جدیدی را ایجاد کنید. اگر پروژه بازی نداشته باشید، ویا اگر پروژه بازی که دارید با همان وضعیت برروی دیسک نیز ذخیره شده باشد، دلفی پروژه جاری را بسته وپروژه کاملاً جدیدی ایجاد می کند. این کار سبب بازشدن پنجره ویرایش (با عنوان جدید Unit1. PAS )، فرم جدیدForm1 وفعال شدنObject Inspector
نیز می شود.
New Form
انتخاب New Form برای دلفی مشخص می کند که می خواهید فرم جدیدی را ایجاد کنید. این فرم طبق پیش فرض یک فرم خالی است (برخلاف یکی از فرم های ویژه مخزن شیءها).
New Data Module
واژه جدید انتخاب New Data Module برای دلفی مشخص می کند که می خواهید یک پیمانه داده ای جدید ایجاد کنید. پیمانه داده ها فرم غیرویژوالی است که می توانید برای جای دادن تمامی شیءهای کنترلی داده ای غیرویژوال بکاربرید. این امر بسیار مهم است،چرا که به فرمی نیاز دارید که تمام فرم های ویژوال بتوانند داده هایشان را از آن جا بدست آورند. این فرم این امر را میسر می سازد.
Open
انتخاب Open برای دلفی مشخص می کند که می خواهید شیئی را باز کنید. این شیء ممکن است یک پیمانه برنامه ای یا کل یک پروژه باشد. دایرکتوری که دلفی درابتدا جستجو می کند، همان دایرکتوری کاری است که در طی نصب دلفی تعیین می کنید.
ReOpen
انتخاب ReOpen منویی را درسمت راست منوی File باز می کند.این منوشامل آخرین پروژه ها یا فایل های بازشده ای است که می توانید فایلی را برای بازکردن انتخاب کنید.این دستور میان بری به جای انتخاب File | Open وسپس مشخص کردن نام فایل مورد نظراست.
Save
انتخاب save سبب می شود که دلفی پیمانه جاریی را که درحال کاربا آن هستید،ذخیره کند.
Save As
انتخاب Save As سبب فعال شدن کادر مکالمه استاندارد Save ویندوز95 می شود. این کادر مکالمه به شما امکان می دهد که پیمانه جاری خود را بانام جدیدی ذخیره کنید. این کاربرای موقعی است که بخواهید برنامه ای را بطورجداگانه ذخیره کنید(اگر از نگارش سرویس گیرنده\سرویس دهنده دلفی استفاده می کنید، ازنگارش PVCS نرم افزار کنترلی نیز می توانید استفاده کنید). این امر به شما امکان می دهد که نسخه هایی را نگهداری نموده ودرصورت بروز اشتباه در برنامه جدید به نسخه های قدیمی رجوع کنید.
Save Project As
انتخاب Save Project As سبب فعال شدن کادر مکالمه استاندارد Save ویندوز95 می شود. این کادرمکالمه به شما امکان می دهد که پروژه جاری خود رابا نام جدیدی ذخیره کنید.این بدان معناست که می توانید کل یک پروژه را برای استفاده های آتی ذخیره کنید.
Save All
انتخاب Save All سبب ذخیره شدن تمام چیزهای باز می شود- فایل های پروژه وغیره.
Close
انتخاب Close سبب بسته شدن پیمانه برنامه انتخابی جاری یا فرم مربوطه می شود. اگر پیمانه خود را در وضعیت جاریش ذخیره نکرده باشید، دلفی ازشماسؤال خواهد کرد که مایل به ذخیره شدن تغییرات هستید یا خیر.
Close All
انتخاب Close All سبب بسته شدن پروژه های جاری دلفی می شود.اگرپیمانه خود را دروضعیت جاریش ذخیره نکرده باشید، دلفی از شما سؤال خواهدکرد که مایل به ذخیره شدن تغییرات هستیدیاخیر.
Use Unit
انتخاب Use Unit به شما امکان می دهدکه دستور USESای را برای یونیت موردنظر خود درپیمانه برنامه جاری قرار دهید.این یک روش آسان برای گنجاندن یونیت ها دربرنامه ها بدون درج دستی نام آنهاست.
Add to Project
انتخاب Add to Projectبه شما امکان می دهد که یونیت موجود وفرم مرتبط با آن را به پروژه ای اضافه کنید. زمانیکه یونیتی را به پروژه ای اضافه می کنید،دلفی آن یونیت را بطور خودکاربه دستورUSES فایل پروژه اضافه می کند.
Remove from Project
انتخاب Remove from Project به شما امکان می دهد که یکی ازیونیت های موجود وفرم مرتبط با آن را از پروژه موردنظر حذف کنید.زمانیکه یونیتی را ازپروژه ای حذف می کنید،دلفی آن یونیت را بطورخودکار از دستور USES فایل پروژه حذف می کند.
Print
انتخاب Print به شما امکان می دهد که موردانتخابی خود راچاپ کنید. اگر ابتدا فرمی را انتخاب وسپس File | Print راانتخاب کنید،دستور کادرمکالمه print Form را همچون شکل13نمایش می دهد.دراین کادر مکالمه می توانید شیوه چاپ فرم را تعیین کنید.OK رابرای چاپ شدن فرم انتخاب کنید.
اگر ابتدا پنجره برنامه ای را انتخاب کنید، وسپس File | Print را انتخاب کنید،دلفی کادرمکالمه Print Selection را همچون شکل14نمایش می دهد. دراین کادرمکالمه می توانید شیوه چاپ را تعیین کنید؛مواردی چون شماره خطوط، چاپ متن انتخابی (با فرض اینکه قسمتی ازمتن را انتخاب کرده اید.) وغیره.
Exit
انتخاب Exit سبب خروج از دلفی می شود.اگر پروژه اتان در وضعیت جاریش ذخیره نشده باشد،دلفی سؤال خواهد کرد که آیاپیش از خروج مایل به ذخیره پروژه هستیدیاخیر.
منوی Edit
با استفاده ازدستورات منوی Edit می توانید متون واجزای سازنده ویژوال را درزمان طراحی پردازش ومدیریت کنید.همانگونه که درشکل15نشان داده شده است، منویEdit چندین گزینه دارد . این گزینه ها درقسمتهای ذیل شرح داده شده اند.
UnDelete / Undo
بسته به عملیاتی که پیشترانجام داده اید، این گزینه بصورت UnDelete یا Undoظاهرمی شود.اگر اخیراً شیء یا دستوراتی را بوسیله کلید Delete یا انتخابEdit | Delete حذف کرده باشید، ا ین گزینه به صورت UnDelete ظاهرمی شود. UnDeleteامکان بازگرداندن آخرین مورد حذف شده را فراهم می کند.اگر اخیراً دستورات یااجزایی رابه پروژه خود افزوده باشید، این گزینه به صورت Undoظاهرمی شود. Undo به شما امکان می دهد که آخرین موارد افزوده شده را بازپس بگیرید(این گزینه برای کسانی مفید است که بخوبی قادربه تصمیم گیری نیستند).
Redo
Redo نقطه مقابل Undoاست. Redoسبب نادیده فرض شدن Undoهای قبلی می شود.
Cut
انتخابCut سبب انتقال موارد انتخاب شده جاری(اجزای یک فرم یا متن)به Clipboard می شود. موارد انتخابی از فرم یا یونیت جاری برداشته می شود.
Copy
انتخاب Copy سبب کپی شدن موارد انتخاب شده جاری(اجزای یک فرم یامتن) به Clipboardمی شود.موارد انتخابی از فرم یایونیت جاری برداشته نمی شوند.
Paste
انتخاب Pasteسبب کپی شدن محتوای Clipboard به یونیت یا فرم جاری می شود.
Delete
انتخاب Delete سبب حذف موارد انتخاب شده جاری می شود. امابا این وجود امکان بازپس گیری نیزوجود دارد؛ گزینه Undoمی تواند اشتباهات حاصل از انتخاب این گزینه را برطرف کند. بخاطرداشته باشید که Delete مورد ا نتخاب شده را از فرم یا یونیت برمی دارد ودر Clipboardقرارنمی دهد.
Select All
بسته به موجودیت انتخابی پیش از انتخاب Select All ،این گزینه تمام اجزای فرم جاری یاکل دستورات یونیت جاری را انتخاب می کند.
Align to Grid
انتخاب Align to Grid سبب تنظیم جزء سازنده نسبت به خطوط شطرنجی ۱ می شود.
توجه: اگر گزینه Snap to Grid درتَب Options|Environment|Preferences انتخاب شده باشد، انتخاب این گزینه غیرضروری است. تمامی اجزای موجود برروی صفحه بطور خودکار با خطوط شطرنجی فرم تنظیم می شوند.
Bring to Front
انتخاب Bring to Frontسبب انتقال جزء انتخاب شده جاری برروی تمامی اجزای دیگر می شود.این گزینه برای مواقعی مفیداست که اجزای زیادی را دریک فرم برروی یکدیگرقرار داده باشید. اگر چنین کاری انجام داده باشید، خودرا دروضعیتی خواهیدیافت که یکی ازاجزای ویژوال درذیل یک مورد دیگرپنهان شده است.
Send to Back
تأثیراین گزینه عکس گزینه Bring to Front است. انتخاب Send to Back سبب می شودکه تمام اجزای انتخاب شده جاری به پشت اجزای دیگرانتقال یابند.
توجه : تمام شیءهای کنترلی پنجره ای وغیرپنجره ای جداگانه درنظرگرفته می شوند. تمام شیءهای کنترلی پنجره ای «پشت» شیءهای کنترلی پنجره ای هستند.
Align
همانگونه که درشکل16نشان داده شدهاست،انتخاب Alignسبب ظاهرشدن کادرمکالمه Alignment می شود.روشهای زیادی را می توانید برای تنظیم عمودی یا افقی اجزا برروی فرم انتخاب کنید.پیش ازانتخاب این گزینه،ابتدا باید مواردی که می خواهید تنظیم کنید را انتخاب کنید.
Size
انتخاب Size به شما امکان می دهدکه جزء انتخاب شده خودرا به طول وعرض موردنظر تغییردهید. دلفی کادرمکالمه Size را به گونه ای که درشکل17 نشان داده شده نمایش می دهد.اگر اجزای گوناگونی را انتخاب کرده باشید، می توانید اندازه تمام اجزا رابه اندازه بزرگترین جزء انتخاب شده در صفحه افزایش دهید، ویا می توانید اندازه تمام اجزا را به اندازه کوچکترین آنها کاهش دهید.
Scale
آیا تابه حال فرمی را ایجادوسپس متوجه شده اید که تمام اجزای آن یا بیش ازاندازه کوچک ویابیش ازاندازه بزرگ هستند؟ انتخاب Scaleبه شما امکان می دهد که کل محتوای فرم را متناسب بایکدیگر کوچک یابزرگ کنید. انتخاب اعداد بزرگتر از100سبب افزایش اندازه، وانتخاب اعدادکوچکترازآن سبب کاهش اندازه می شود. درصدمقیاس را درکادر ویرایش وارد کرده وOKرابوسیله ماوس انتخاب کنید.
Tab Order
دلفی به شماامکان می دهد که ترتیب حرکت کلیدtabرا برای اجزای فرم انتخاب شده جاری تعیین کنید. این همان ترتیبی است که مشخص می کند وقتی که کاربرکلید tab رابرای رفتن از یک فیلدبه فیلدی دیگرفشار می دهد،اجزای روی فرم ها باچه ترتیبی «کانون توجه» فرم می شوند.این کاربه شما امکان می دهد که ترتیب تغییرکانون توجه فرم را کنترل نموده، وبنابراین کاربر را درصفحه «هدایت»کنید.
همانگونه که درشکل18نشان داده شده است،انتخاب Tab Orderسبب نمایش کادرمکالمه EditTab Order می شود.این کادرفهرست اسامی تمام اجزای فرم را — . ترتیب اجزا را می توانید بطور ویژوال (عینی)انتخاب کنید. برای این کارباید جزء موردنظر را انتخاب وسپس بافشردن یکی از دو دکمه فلش روبه بالا یا پایین، آن را به محل جدیدش انتقال دهید.این روش بسیاربهتراز تعیین دستی خواص یکایک آنهاست.
Creation Order
انتخاب Creation Orderبه شما امکان می دهد که ترتیب ایجاد اجزای غیرویژوال را کنترل کنید.اگر ازخود سؤال می کنیدکه چراباید نگران این امربود،پاسخ ساده است.برخی ازاجزای غیرویژوال ممکن است به اجزای ویژوال حاضردیگر وابسته باشند. اگر اجزا باترتیب درستی ایجادنشوند، دچارمشکل«حرکت گاری قبل ازاسب» می شوید.
Lock Controls
پس ازطراحی صفحه وقراردادن شیءهای کن
دانلود مقاله برنامه دلفی
