تحقیق در مورد نگاهی به معادن سنگ آهن مرکزی ایران

اختصاصی از اینو دیدی تحقیق در مورد نگاهی به معادن سنگ آهن مرکزی ایران دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه24

نگاهی به معادن سنگ آهن مرکزی ایران - بافق

شهرستان بافق در ‪ ۱۲۰کیلومتری جنوب شرقی شهر یزد دارای منابع زیر زمینی متنوعی است و از جمله مناطق معدن خیز کشور به شمار می‌رود.

سنگ آهن چغارت ، چاه گز و سه چاهون ، منگنز ناریگان ، فسفات اسفوردی ، سرب و روی کوشک و معدن مرمریت بیشه در ، از مهمترین معادن بافق هستند.

شرکت سهامی خاص معادن سنگ آهن مرکزی ایران در ‪ ۱۰کیلومتری شمال شرقی شهر بافق و در حاشیه مرکزی ایران قرار دارد.

این شرکت در سال ‪ ۱۳۵۰برای اکتشاف و بهره‌برداری از کانسارهای آهن منطقه بافق توسط سازمان ذوب آهن ایران سابق تاسیس شد و هم اکنون یکی از واحدهای مهم زیر مجموعه شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران و بزرگترین‌شرکت تولید کننده سنگ آهن دانه‌بندی و کنستانتره کشور است.

بلوک معدنی بافق با ذخیره بیش از یک سوم سنگ آهن کشور بعنوان مهمترین زون آهن دار ایران شناخته شده‌است.

به دنبال عملیات اکتشافی انجام شده ، از سال ‪ ۱۳۴۰تاکنون در این منطقه بیش از ‪ ۳۸آنومالی آهن دار با ذخیره نزدیک به ‪ ۱/۷میلیارد تن شناسایی شده که مهمترین آنها معادن چغارت ، سه چاهون، آنومالی شمالی، میشدوان و چاه‌گز هستند.

شرکت سنگ آهن مرکزی ایران ، بزرگترین تولیدکننده سنگ آهن دانه بندی کشور طی ‪ ۳۰سال گذشته است که از سال ‪ ۱۳۵۰عملیات استخراج سنگ آهن در معدن چغارت را آغاز کرد.

این معدن طی این مدت، سنگ آهن مورد نیاز کارخانه ذوب آهن اصفهان و برخی صنایع فولادسازی کشور را تامین کرده و از سال ‪ ۸۰تاکنون به جمع صادر کنندگان سنگ آهن پیوسته است.

هم‌اکنون از دو معدن "چغارت" و "سه چاهون" سالانه هشت میلیون تن سنگ آهن استخراج می‌شود که نیمی از آن سنگ آهن دانه‌بندی شده‌است و بطور مستقیم برای مصرف در کارخانه ذوب آهن اصفهان و صادرات استفاده می‌شود و مابقی نیز در کارخانه فرآوری چغارت به کنسانتره سنگ آهن تبدیل می‌شود.

* معدن چغارت
با ذخیره زمین شناسی ‪ ۲۰۷میلیون تن در ‪ ۱۰کیلومتری شمال شرقی شهر بافق واقع شده و ارتفاع اولیه آن از سطح دریا ‪ ۱۲۸۶متر بوده است.

ذخیره قابل استخراج این معدن ‪ ۱۷۷/۲میلیون تن برآورد شده که ‪۹۵/۶ میلیون تن آن به دلیل عیار بالا و فسفر پایین، پس از خردایش بصورت مستقیم قابل مصرف در کارخانجات فولاد است و مابقی آن برای پر عیارسازی به کارخانه فرآوری ارسال می‌شود