چکیده
تحقیقی که در این مقاله به آن پرداختیم، بخشی از یک مطالعه طولانی مدت بر روی تاثیر عناصر آلیاژی بر روی خصوصیات مکانیکی و ریزساختار های مستحکم SMAW الکترود فلز جوش ANSI / AWS A5.5-96 نوع E10018/11018/12018M است. هدف این تحقیق مطالعه تاثیر تغییرات مولیبدن 0 تا 0.90٪ برای فلز جوش آلیاژ با 0.05٪ کربن ، ٪ 1.8 نیکل، و منگنز 1 و 1.5٪ ، در شرایط پس از جوش استرس و به منظور کمک به یک تصویر جامع در رابطه با تاثیر عناصر آلیاژی بر رسوبات جوش با مقاومت بالا، می باشد. تست کشش، ضربه و CTOD برای ارزیابی خواص مکانیکی استفاده شد. تجزیه و تحلیل کامل شیمیایی و میکروساختاری در قالب یک نظرسنجی سختی سنجی انجام و تکمیل گردید. مشخص گردید که هنگامی که مولیبدن افزایش یافت، سختی، عملکرد، نقاط قوت و کشش نیز افزایش یافت. به همین ترتیب نتیجه ای مشابه، با افزایش منگنز به دست آمد. در حالت کلی می توان گفت، مولیبدن برای استحکام 1٪ منگنز مخرب است، اما حداکثر استحکام در ترکیب 0.25٪ مولیبدن برای منگنز 1.5٪ به دست آمد. عملیات حرارتی پس از جوشکاری (PWHT) منجر به ایجاد افت در خواص کششی و ایجاد افزایش در استحکام، به ویژه برای محتویات مولیبدن تا 0.5٪ شد. برخی پیشنهادات در رابطه با فرمول الکترود برای به دست آوردن یک ترکیب بهینه از مقاومت کششی و استحکام ارائه شده است.
پروژه / مقاله آماده: تاثیر مولیبدن بر خواص جوشکاری تمام فلزی SMAW پر قدرت فریتی (34 صفحه فایل ورد - word)
